In Duitsland is het Mehrgenerationshaus inmiddels gemeengoed. Ines Schell -Kiehl vertelt waarom de gemeente Enschede bij hogeschool Saxion te rade ging over dit concept. Ze zegt: ‘Het gaat om de gemeente Enschede die in het kader van het project ‘Nieuwe diensten in de wijk’ de hogeschool vroeg om ook eens over de grens te kijken naar andere voorbeelden in Europa. Omdat ik in Duitsland woon, lag het voor de hand om dat bij mij neer te leggen. Ik ken de Mehrgenerationshäuser en heb voorgesteld om dat uit te werken.’

Problemen oplossen

‘De generatie-overschrijdende aanpak spreekt me aan en dat is ook wat ik in Nederland nog mis. Er wordt te veel naar een bepaalde doelgroep gekeken, en niet naar wat de ene groep voor de ander kan betekenen.’  Het doel van het Mehrgenerationshaus is het een soort buurthuis in een wijk waar alle wijkbewoners terecht kunnen. Het gaat erom dat burgers met elkaar problemen kunnen oplossen. Kinderen, jongeren, mensen die dus midden in het leven staan, maar ook gepensioneerden en mensen die aan het eind van het leven staan worden bij elkaar gebracht. Er wordt gekeken naar wat men voor elkaar kan betekenen en dus ook voor de wijk. Er is meestal maar één professional actief die een coördinerende rol heeft, de rest wordt door vrijwilligers gedaan. Zij bepalen zelf welk programma ze opzetten.

Ontmoeting
‘Er is altijd een ontmoetingsruimte waar bijvoorbeeld het ontbijt georganiseerd wordt of de warme maaltijd. Vrijwilligers uit de wijk verzorgen dat dan, waardoor ook mensen met bijvoorbeeld een handicap op een redelijk beschermde manier betrokken blijven bij de arbeidsmarkt. Er kunnen knutselactiviteiten voor kinderen zijn, een noodopvang waar ouders hun kinderen even kwijt kunnen, er is huishoudelijke hulp, zoals een was- of tuindienst. Iedereen kan er gebruik van maken, zonder indicatie. Je betaalt er een paar euro voor, zodat het voor iedereen haalbaar moet zijn.’

Lees het hele artikel in het Zorg + Welzijn magazine van oktober 2013 >>