‘Wij spraken helemaal geen professionals, wij omzeilden alles wat maar met de gemeente te maken had’, zegt Honing in Zorg + Welzijn magazine. Hij heeft het dan over de tijd dat hij tot een groep radicale moslims behoorde. Inmiddels is hij, nog steeds moslim, maar wel gederadicaliseerd. Dat deed hij allemaal zelf en daar kwam geen ronselaar of imam aan te pas.
Jeugdwerkloosheid
‘Ik heb veel jonge jongens extremer zien worden in hun geloof. Daar zaten heel intelligente jongens bij die keurige loonstrookjes ontvingen. Je kunt er dus niet van uitgaan dat jeugdwerkloosheid of een achterstandspositie de aanleiding is om te radicaliseren’, legt Honing uit.
Lees meer artikelen over radicaliserende jongeren en wat de hulpverlening wel of niet zou moeten en kunnen doen in het dossier Radicalisering >>
Jongerenwerk
Radicalisering gaat over ideologie en dat maakt het volgens Honing redelijk onmogelijk voor bijvoorbeeld jongerenwerkers om deze jonge mannen in het vizier te krijgen of hun van gedachten te doen veranderen. ‘Salafisten willen geen contact met jongerenwerkers, want ze vinden hen een verlengstuk van de overheid. En deze overheid keuren ze af.’
Lees het hele interview met Dennis Abdelkarim Honing in het Zorg + Welzijn magazine van april 2015 >>
Jongerenwerkers die zowel jongeren als hun ouders bereiken en duurzame relaties opbouwen kunnen m.i. wel degelijk signalen van afglijden richting radicalisering ophalen.