‘Twee derde van de mensen die nu in de bijstand zitten, komt niet aan het werk omdat ze een serieuze beperking hebben. Verstandelijk, lichamelijk of anderszins. Hun kansen op de arbeidsmarkt zijn zonder begeleiding gering. Als het kabinet dan ervoor kiest twee derde van het re-integratiebudget weg te snijden, accepteer je dat een grote groep mensen nooit meer aan werk komt.’ Aldus Divosa -woordvoerder Jos Stuart.
Minimumloon
Het kabinet wil met het voorstel tot wijziging van de Wet werk en bijstand (Wwb) de verplichtingen voor bijstandsgerechtigden om werk te zoeken, aanscherpen. Het wil ook voorkomen dat de bijstand hoger wordt dan het minimumloon. Daarom wordt bijvoorbeeld de dubbele heffingskorting voor bijstandsgerechtigden afgeschaft. Dit moet voorkomen dat de netto bijstand voor een stel dat niet werkt straks hoger is dan de netto inkomsten van een werkende kostwinner die het minimumloon verdient.
Alternatief
Het doel van de nieuwe Wet werk en bijstand is om mensen zo snel mogelijk naar betaalde arbeid uit te laten stromen. Maar daar zit het probleem, volgens Divosa, als de gemeente twee derde van hun participatiebudget voor begeleiding moeten inleveren. ‘Wij hebben vorig jaar een alternatieve bezuiniging voorgesteld,’ aldus Stuart. ‘Gebruik de uitkering om het inkomen aan te vullen dat een cliënt zelf kan verdienen. Die aanvulling kan dan tot een door de politiek vast te stellen hoogte, bijvoorbeeld het wettelijk minimumloon of iets anders. Maar het kabinet heeft toch besloten te snijden in de re-integratiebudgetten.’
Beperking
‘Een domme bezuiniging,’ reageerde Divosa-voorzitter René Paas toen al. Gemeenten moeten twee derde van hun geld voor begeleiding van werklozen inleveren: bezuinging op het participatiebudget. Veel mensen zijn volgens Divosa niet in staat op korte termijn zelf een salaris te verdienen gelijk of meer dan een uitkering. ‘Omdat twee derde van de werkzoekenden een serieuze beperking heeft. En omdat er 300.000 werklozen zijn, maar een beperkt aantal vacatures: op dit moment 130.000. Opleiding en re-integratie zijn noodzakelijk voor deze groep om op de arbeidsmarkt te komen.’
Schuldsanering
De gevolgen zijn ingrijpend, aldus Divosa: ‘Wij vrezen dat veel meer mensen de eindjes niet meer aan elkaar kunnen knopen en bij de gemeente aankloppen voor bijzondere bijstand of schuldsanering. Daarvan zijn de maatschappelijke kosten vele malen hoger.’
Ouders
Het kabinetsvoorstel behelst verder dat jongeren tot 27 jaar eerst vier weken zelf actief op zoek gaan naar werk of opleiding, voordat zij een uitkering kunnen aanvragen. Ouders en inwonende kinderen moeten straks gezamenlijk één uitkering aanvragen. Er wordt dus niet meer alleen gekeken naar de inkomsten van de ouders onderling. Verder wordt de ontheffing van de sollicitatieplicht voor alleenstaande bijstandouders met kinderen onder de 5 jaar afgeschaft.
Meer nieuws in uw inbox? Klik hier voor de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Voor meer achtergronden en opinies, neem hier een abonnement op Zorg + Welzijn Magazine.
Ik ben een alleenstaande moeder die sinds november vorig jaar in de bijstand terecht is gekomen door een burn-out. Ik maak me ontzettend veel zorgen over onze toekomst. Het doet me ook pijn dat er zo over mensen in de bijstand gedacht wordt. Echt je zit er zo in als het je eens even niet meer zo goed gaat en blijkbaar ben je dan gelijk uitschot. En dit terwijl ik me suf solliciteer, ik heb het afgelopen jaar voor de burn-out gewerkt met behoud van uitkering, een zielige poging om eruit te komen en welke helaas mijn gezondheid heeft gekost. Ik zou heel graag een baan willen met een normaal salaris i.p.v. deze uitkering. Het is echt geen vetpot, dus hoe kan ik hier in hemelsnaam dan van ”profiteren”. Ik hoop dat er in den haag heel snel iemand wakker word en de situatie eens realistisch gaat bekijken.
Al diegenen die hier reageren zoals miranda en margaretha. Zeker nooit in de situatie terecht gekomen van bijstand. Of alles voorgeschoteld gekregen zeker. Of nooit voor iets hoeven te vragen.
Of van een minimumloon rond komen met kinderen. Ik gun het julli ook niet.
Of eigenlijk toch wel. Dan konden jullie eens echt meepraten hoe het is. Om in verborgen armoede te moeten leven. Of als je kinderen hebt en steeds moet zeggen “ik heb het niet” “het kan niet”, of erger nog als je zelf een arbeidsbeperking hebt of je kinderen hebben dat en dat. Zo,n mensen ls JULLIE het beetje dat deze mensen dan nog hebben willen afnemen. Ja anders komen jullie in je LUXE te kort.
Ik vind het heel goed dat het sociale vangnet een iets minder comfortabele hangmat gaat worden. Naast een groep onbemiddelbaren is een hele generatie bijstandgebruiksers volkomen verknoeid in de voorbije decennia; hoevelen hiervan zouden zonder (makkelijk te verkrijgen) uitkering een heel ander, actiever leven hebben gehad, vanwege de noodzaak een inkomen te vergaren.
Zelf jaren bij SoZaWe gewerkt. Heb juist daar gemerkt dat mensen in bijstand niet meer geloven in hun eigen kracht. Ik durf zelfs te beweren dat als de bijstand er niet zou zijn 70 % van deze groep wel op eigen kracht een baan vindt, omdat de omstandigheden ze dwingen. En er zijn genoeg ondezoeken geweest dat re-integratiebedrijven niet zo effectief zijn als gedacht. Maar dat de kracht bij mensen zelf zit en die moet worden gestimuleerd.
Natuurlijk blijft er altijd een percentage over wat gewoon niet aan het werk komt, ondanks alle inzet.
En daar moet de bijstand bestemd voor zijn.
Voor sommige mensen is de bijstand een hangmat geworden i.p.v. vangnet. En uit een hangmat kom je gewoon niet zo makkelijk. Vond het toen zo zonde om te zien dat mensen niet verder kwamen.
Ik blijf het lastig vinden om te begrijpen hoe ze de mensen uit de bijstand willen krijgen (ook met re-integratie) als er niet meer vacatures zijn:
Ik citeer de zin uit het artikel: En omdat er 300.000 werklozen zijn, maar een beperkt aantal vacatures: op dit moment 130.000.
Wat mij betreft: meer gesubsideerde projecten richting verbetering zorg, zinvolle dagbesteding en richting duurzaamheid. Er is genoeg werk te doen! Dan is het geld beter besteed dan aan de bijstand.
De al jaren onbemiddelbare groep bijstandsklanten bevat veel mensen met chronische psychiatrische en/of verslavingsproblemen. Velen zijn al blij met enkele uren per week zinvolle dagbesteding, bijvoorbeeld als vrijwilliger. Naast het schandalig verlagen van hun inkomen zal de ondersteuning van deze mensen zal door verdere korting op AWBZ-begeleiding op het bordje van de gemeenten (WMO!) terecht komen en/of op hun zwaar belaste mantelzorgers. Temeer omdat het PGB ook nog dreigt te verminderen. Gevolgen op termijn: meer overlast, meer onveiligheid en geweld. En dus meer kosten voor de gemeenten zelf en voor door hen gesubsidieerde instel-lingen. Een kortzichtig regeringsbeleid dus, dat zichzelf ook nog eens in de vingers snijdt op haar speerpunt veiligheid.
Waar zijn we eigenlijk mee bezig? Ze hebben zelf vast nog nooit bijstand moeten aanvragen?
Waar blijft de zorgplicht van het kabinet? Is een geschreven regel in de wet.
Mensen laten we hierop reageren, desnoods staken voor de minder bedeelden onder ons…..zij hebben blijkbaar geen stemrecht…
Foei…kabinet…laat het niet zover komen…..
en nu maar hopen dat er geen meerderheid,s kabinet in de 1ste kamer komt ..
een vreselijk aso mensoneerend kabinet is dit ,,, ik walg ervan, geloof me mensen ,, mark rutte en zijn kabinet houd van dit soort toekomst >>>>>>
http://gelkinghe.web-log.nl/photos/uncategorized/2008/11/11/breughel_bedelaars_louvre_1565.jpg