Lees het hele artikel in maandblad AS (Activiteitensector) februari 2013 >>

De mensen aan wie zij ondersteuning geven zijn vaak al wat ouder, en hebben dus wel een hele historie achter de rug. Hun ouders of andere familieleden hebben uit die periode meegekregen dat ze zich niet veel met het beleid mochten bemoeien. Die houding van geen bemoeienis bepaalt vaak nog steeds hun kijk op de zorgsector van dit moment, aldus John Sijnke trainer bij SPOT Opleiding, Training & Advies.

Zelfstandig
Eind jaren negentig en de beginjaren van deze eeuw hebben een verschuiving laten van ‘zorgen voor’ naar ‘zorgen dat’ of ‘het ondersteunen van’ mensen met een verstandelijke beperking. De belangrijke verandering in de visie op mensen met een beperking is dat de zelfstandigheid van cliënten moet worden bevorderd, zodat zij zo veel als mogelijk op eigen benen kunnen staan.

Investeren
Cliënten kunnen echter niet zomaar een andere positie innemen, omdat het in de visie omschreven staat, vindt Sijnke.’Bovendien moet je als investeren in het netwerk van cliënten. Zij hebben immers een voorgeschiedenis met de zorgsector, en wat zij in het verleden hebben meegemaakt bepaalt hun houding op dit moment.’

Gedrag
Het gaat bij de kwaliteit van de ondersteuning om concreet gedrag, meent Sijnke. Gedrag verander je niet door een nieuwe visie te schrijven. En ook niet door je allerlei theorieën eigen te maken. Kennis en inzicht zijn natuurlijk van belang: weten waarop de huidige visie is gebaseerd, hoe het vroeger was en waarom we het anders willen. Maar daarmee ben je er niet. Dat inzicht moet omgezet worden in gedrag. En dat verwerf je door te ‘doen’.

Lees meer over de geschiedenis van de zorg aan mensen met een beperking in het artikel van John Sijnke in maandblad Activiteitensector februari 2013.