Tijdens de eerste twee pilots trokken Leeuwarden en Doetinchem samen op met het CIZ (Centrum Indicatiestelling Zorg), het UWV (uitvoeringsinstituut werknemersvezekeringen) en MEE (ondersteuning bij leven met een beperking). Het doel is de hulpvraag van cliënten gezamenlijk te beoordelen om hen zo beter en sneller te helpen. De hulpvrager hoeft maar een keer zijn gegevens aan te leveren en krijgt een vaste contactpersoon. ‘Een trajectcoach’, zegt landelijk projectleider Klarie Smit op de site van gemeente.nu. ‘Dit jaar komen vijftien lokale initiatieven in aanmerking om aan de slag te gaan met het gezamelijke beoordelen.’

Matrouschka
Smit is door het UWV bij het ministerie van Volksgezondheid (VWS) gedetacheerd om dit project uit te rollen. VWS werkt samen met de ministeries van Sociale Zaken en Binnenlandse Zaken, dat bijdraagt aan het startkapitaal. ‘Dit is een project van Russische poppetjes’, lacht Smit. Het is een uitdaging: de verschillende disciplines te laten samenwerken. Maar de medewerkers zijn enthousiast.

Focus
De opdracht voor de komende tijd is om ook andere organisaties te betrekken. Smit noemt het Centrum indicatiestelling zorg, begeleiders van ex-gedetineerden en ggz-organisaties als voorbeelden. De aangekondigde vijftien initiatieven die volgen, leggen de focus dus niet alleen op gemeenten. ‘In Doetinchem werd bijvoorbeeld vanuit het UWV gewerkt’, verklaart Smit. De ketenbeoordeling van een hulpvraag vraagt om een cultuuromslag. Ook bij de overheid.

Geldstromen
De financiële stromen voor hulpverlening zijn divers. De spaghetti van regelingen kost tijd en geld. Smit heeft het niet voor het zeggen, maar spreekt de wens uit dat het volgende kabinet meer orde brengt in de geldstromen. De AWBZ, Wmo, Wajong en Wia zijn een paar voorbeelden. ‘En daar komt waarschijnlijk nog een bezuiniging overheen.’ Dit zegt niet dat de projectleider geen kansen ziet. Integendeel.

Trajectcoach
‘Wij werken aan de structurele inbeddingen van dit project. Dit moet niet iets zijn dat komt en weer gaat.’ Vooral de positieve reacties van cliënten zijn een drijfveer. ‘Zeker de trajectcoach wordt gewaardeerd.’ Uit de pilots bleek dat een kwart van de hulpvragers toch ontevreden was, maar deze kregen bepaalde regelingen niet toegewezen of hadden nog geen trajectcoach. ‘Die coach is later een pas een vast onderdeel van de werkwijze geworden’, verklaart Smit.

Hulpvraag
De grootste uitdaging? ‘De hulpvraag van cliënten integraal in kaart brengen.’ Wat heeft iemand nodig? Dat is de vraag. Het blijkt niet eenvoudig te ontdekken dat iemand bijvoorbeeld psychische begeleiding nodig heeft, maar ook schuldhulpverlening en thuiszorg. Daarnaast blijkt deze manier van indiceren wel beter, maar bleek in de experimentele pilots ook tijdrovender. ‘Dat heeft de aandacht’, meldt Smit. ‘Dit moet kostenneutraal worden.’

Baten
Het advies vanaf de werkvloer: ‘Kijk meer naar de baten. Het mooie van gezamenlijk beoordelen is dat de cliënt centraal staat en niet de regeling of organisatie die het uitvoert.’ Op de lange termijn kan het ook een financieel gunstige manier van werken zijn, maar dat is lastig te berekenen. ‘Het gaat dan om de meerwaarde van participatie.’

Meer nieuws in uw inbox? Klik hier voor de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Voor meer achtergronden en opinies, neem hier een abonnement op Zorg + Welzijn Magazine.

Bron: gemeente.nu