Dat blijkt uit verschillende onderzoeken naar de uitvoering van de Wmo door gemeenten. Mensen worden niet of niet goed geïnformeerd door de gemeente over de mogelijkheden voor hulp in hun persoonlijke situatie. Zelfs na een jaar “proefdraaien” met het keukentafelgesprek, wordt de deskundigheid van de gespreksvoerder door 37 procent van de cliënten als onvoldoende beoordeeld. Gemeenten worden overspoeld met bezwaarschriften, vooral over het stoppen van de huishoudelijke hulp.
Decentralisatie
De gezamenlijke cliëntenorganisaties hebben in april van dit jaar voor de derde keer een digitale raadpleging onder cliënten gehouden naar de gevolgen van de decentralisatie van zorg en ondersteuning naar gemeenten. Er zijn 3064 ingevulde vragenlijsten teruggekomen. Daaruit blijkt dat in de samenspraak tussen gemeenten en cliënt over passende zorg ‘nog veel verbeteringen nodig zijn’.
Lees ook de aanbevelingen van cliëntorganisaties aan gemeenten over het gesprek met de burger over zorg en ondersteuning >>
Huishoudelijke hulp
Uit een onderzoek van Binnenlands Bestuur onder 41 gemeenten blijkt ook dat gemeenten hun verplichtingen niet nakomen. ‘Besluiten over het intrekken of verminderen van het aantal uren eenvoudige huishoudelijke hulp (hh1) worden in diverse gemeenten zonder gedegen onderzoek genomen.’ Dat blijkt ook uit de bijna 3.000 bezwaarschriften die bij de 41 gemeenten zijn ingediend. Burgers die het niet eens zijn met het besluit na een keukentafelgesprek, dienden massaal bezwaar in.
Bezwarencommissie
Ook blijkt dat het besluit van de gemeente over de schoonmaakhulp vaak niet in een officiële beschikking aan de cliënt wordt meegedeeld. Terwijl dat wel moet gebeuren. Dat maakt het mogelijk voor burgers om via de zogenoemde “voorzieningenrechter” de gemeente terug te fluiten. En moeten gemeenten de hulp voorlopig als vanouds voortzetten, blijkt volgens het BB-onderzoek uit verschillende uitspraken van voorzieningenrechters en bezwarencommissies.
Wat hebben de Nederlanders tot nu toe gemerkt van de decentralisaties? Dat is de centrale vraag in het lange termijn onderzoek van I&O Research. Het wordt nog niet beter, maar er is ook geen reden voor paniek. Lees meer>>
Keukentafelgesprek
Uit een onderzoek van I&O Research blijkt verder dat 1 op de 4 cliënten ontevreden is over het keukentafelgesprek. De klachten zijn dezelfde als bij eerdere onderzoeken aan het begin van dit jaar: Er wordt door de gespreksvoerders niet goed naar de cliënt geluisterd. Mensen krijgen het idee dat de uitspraak van de gemeente over het zorgaanbod al bij voorbaat vast staat.
het is een keukentafelgevecht z sturen iemand zonder enige medisch opliding die komt de mantelzorger ziek praten om vervolgens de chronisch zieke naar een werkkamp te sturen (zorgboerderij0 en dan proberen ze de mensen nog een berg geld uit de zak te praten om de zieke naar het werkkamp te sturen
Ook mijn ervaring met WMO loket is niet positief te noemen.
De twee dames waren er alleen op uit om dochter met PGB vanuit Jeugdwet
naar de instellingen te loodsen die totááááál niet aansluiten op mijn dochter.
Voorbeeld: alleen aanbod op verstandelijk beperkten en INternaliserend.
Mijn dochter is juist het tegenovergestelde. Zeer hoogbegaafd én EXternaliserend.
Maar dáár had het WMO dus geen oplossing/passend aanbod voor.
Kortom: ze vonden het vervelend dat ik gebruik heb gemaakt van het trekkingsrecht. Aangegeven een volgend ‘keukentafel’gesprek niet te zien
zitten als WMO niet akkoord kan gaan danwel véééél betere alternatieven biedt.
De oplossing is niet gegeven
de gemeenten moeten tot de order worden geroepen.en op hun taken worden gewezen ze hebbn dossiers van hun patienten aangelegd als ze die lezen weten ze alles.
Voor de herindicatie- keukentafelgesprekken wordt een team van uitzendkrachten op pad gestuurd met een bezuinigingspercentage-target , een paar empatische standaardfrasen, weinig verstand van zaken en veel verwijzing naar ‘de wet’. Tsja en dan kan een pgb ineens meer dan halveren terwijl de afhankelijkheid van hulp niet minder is geworden.