Mats Frijters werkt als jobcoach bij The Colour Kitchen, een horecabedrijf dat als doel heeft mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt een nieuwe kans te geven. Zo zet het bedrijf zich in om bijvoorbeeld jongeren die in aanraking zijn geweest met justitie, statushouders en mensen met autisme aan het werk te krijgen. Eerst volgen ze een interne opleiding bij The Colour Kitchen, waar ze bij één van de restaurants of op evenementen ervaring kunnen opdoen als horeca-assistent, kok, gastheer of gastvrouw. Vervolgens lopen ze stage bij een extern bedrijf. De opleiding van de leerlingen is geslaagd op het moment dat ze succesvol uitstromen naar een nieuwe werkplek.

Kans geven

Frijters: ‘Ik denk dat plekken als The Colour Kitchen heel belangrijk zijn. Werkgevers komen bijvoorbeeld tot nieuwe inzichten door onze leerlingen een kans te geven. Van hen krijg ik terug dat hun vooroordelen verdwijnen op het moment dat ze de leerlingen aan het werk zien. Aan de andere kant is het ook voor de leerlingen zelf van belang dat ze die kansen krijgen. Een deel van hen bestaat uit jongeren die thuis op de bank zitten. Geven we hen geen kans, lopen we het risico dat ze daar ook blijven. The Colour Kitchen is voor hen een soort tussenstation waar hun passie en talent tot uiting kan komen. Is er niet zo’n tussenstation, blijven ze misschien bij de halte staan en vervreemden ze van de samenleving.’

Bij het tegengaan van radicalisering en polarisatie wordt ingezet op hulp bij het vormgeven van interventies in gezinnen, op scholen en in de buurt én deskundigheidsbevordering van lokale professionals en partners. Maar wat werkt er nu echt? Je hoort het bij het Zorg+Welzijn congres Werken aan weerbaarheid – preventie van polarisatie en radicalisering op 31 januari in The Colour Kitchen in Utrecht. Meer informatie of aanmelden? Klik hier >>

Focus op kwaliteit

Dit klinkt allemaal mooi, maar makkelijk is het niet altijd. Frijters, die niet alleen een achtergrond heeft in de horeca, maar ook een opleiding maatschappelijk werk heeft afgerond, benadrukt dat het niet vanzelf gaat om jongeren met een afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk te krijgen. ‘Ze krijgen te maken met verleidingen van buitenaf. Dat merken we ook tijdens hun opleiding. Soms komen de leerlingen uit een bepaald netwerk dat niet zomaar doorbroken kan worden. Ze voelen zich misschien waardeloos en denken alleen bij hun “vrienden” een bepaald soort waardering te vinden. Om dit te doorbreken, proberen we tijdens de opleiding telkens te focussen op hun kwaliteiten. Wat kunnen ze wel?’ Daarnaast gaat The Colour Kitchen altijd uit van de eigen kracht van hun leerlingen, het is niet wenselijk dat de leerlingen alleen maar opdrachten krijgen die ze moeten uitvoeren. ‘Ze moeten uit zichzelf tot het inzicht komen dat ze willen participeren en willen meedoen. Pas wanneer dat ze lukt, zijn ze gemotiveerd om door te gaan.’

Lange adem

Werk je als professional met jongeren die het risico lopen om geïsoleerd te raken, te polariseren of te radicaliseren, dan raadt Frijters je aan niet de illusie te hebben dat je iemand letterlijk uit een netwerk kunt trekken. ‘Kijk naar het bestaande netwerk van de jongere en ga op zoek naar iets waarin je elkaar kunt vinden. Zoek naar een bepaalde passie of kwaliteit van de jongere en zet daarop in. Verwacht niet dat een jongere zijn oude netwerk vergeet, want dat zal niet snel gebeuren.’ Het is daarbij nodig een lange adem te hebben. Ook de jobcoaches van The Colour Kitchen merken dat in hun werk. ‘Soms zien we de zaadjes die wij planten tijdens het opleidingsjaar niet altijd zelf uitkomen. Dat gebeurt dan pas in het werkveld. Maar dat geeft niet. Wij proberen de jongeren te laten zien dat ze er mogen zijn, dat ze talent en veel hebben te bieden hebben. Als ze dat inzien, heb je je doel bereikt.’

Blijf het individu zien

Wat volgens Frijters het allerbelangrijkste is in het voorkomen van polarisatie? Heb geduld en blijf het individu zien. ‘Het is heel makkelijk om in een bepaalde vorm van vooroordelen te gaan zitten. Op het moment dat je de mens erachter vergeet en hem benadert als groep, zal de jongere ook sneller geloven bij die groep te behoren. Als een jongere de behoefte heeft om uit te breken, er iets van te maken, een bijdrage te doen aan de maatschappij of zijn passie wil volgen en je ziet dat op dat moment niet, kan het gevolg zijn dat het niet tot uiting komt. Dat zou heel jammer zijn. Kijk dus naar het individu en vind daar aansluiting bij. Zo voorkom je polarisatie.’