‘Het was maar een uurtje, vertelde ik mezelf. Dát is de verslaving die dan tegen mij praat. Ik ging gewoon lekker gokken. Om zo in mijn eigen wereldje te zitten, om maar niet te voelen.’ Dit is een quote van Luuk, één van de jongemannen die gevolgd worden tijdens de docu ‘Gokkers’. Daarin zien kijkers hoe een gokverslavingsbehandeling van dertien weken eruit ziet.
Cijfers
Dat op zich al is bijzonder, zeker als je bedenkt dat er nog geen 2.500 mensen waren die zich in 2023 in de verslavingszorg lieten behandelen voor hun gokproblemen. Het probleem is echter vele malen groter: in 2021 werd het aantal hoogrisicospelers (beginnende verslaving) tot volledig in verslaving tussen de 162.000 en 268.000 mensen geschat.
Het taboe en de schaamte onder de gokkers en hun naasten is nog groot. ‘Ik schaamde mij heel erg omdat ik zó veel ellende teweeg had gebracht. Mijn vrouw schaamde zich heel erg omdat ze dacht van: ja, hoe kan ik dit niet weten, hoe kan ik dit niet hebben gezien?’, zo maakt Jimmy tijdens de documentaire duidelijk.
Vertel álles
Gokken is nog altijd een verborgen verslaving, vertelde Bas Brons, ervaringsdeskundige en al lange tijd behandelaar bij SolutionS Verslavingszorg, bij de lancering van de documentaire. Hij leidde de behandeling. ‘Gokverslaafden schamen zich en maken hun probleem daardoor kleiner dan het is. Wij als behandelaars hameren erop: vertel álles. Maak van elfduizend euro schuld geen tienduizend, zodat je niet meer met spanning en geheimen hoeft rond te lopen. Ik denk ook dat de documentaire toont dat het helpt alles te vertellen. En dat er hulp is, ook voor de mensen om een verslaafde heen.’
Reflectie
In ‘Gokkers’ zien kijkers mensen met een gokverslaving op hun kwetsbaarst. Van mannen die hun eigen gedrag nog bagatelliseren tot persoonlijke brieven aan partners of ouders; niets blijft verhuld. Daarnaast is er ook reflectie op die momenten. De telefoongesprekken die maker Wieke Kapteijns met de jonge mannen buiten de groepssessies geregeld voert, zijn in de docu verweven. Dat is van toegevoegde waarde, omdat je als kijker meer zicht krijgt op het proces van herstel.
Aanrader
Voor sociaal werkers is ‘Gokkers’ daarom ook een regelrechte aanrader. De impact van een gokverslaving voel je. Daarnaast doet het je beseffen dat gokken een groot maatschappelijk probleem is wat niet onderschat mag worden. Jonge mannen die een stabiel leven leidden, raken toch verslaafd. Dat blijkt ook uit het verhaal van Max, die anoniem uitlegt hoe hij verslaafd raakte. ‘Tijdens de coronaperiode kon je niet veel doen. Op een dag had een vriend het over blackjack, een spel waarmee je snel geld mee kon verdienen en waar je zelf invloed op had. Dit pakte goed uit. De dag na de eerste keer speelde ik het al tijdens mijn online lessen. Ik startte ‘s ochtends mijn laptop op, pakte een bak koffie en ging er goed voor zitten. Anderhalf jaar lang speelde ik van 9 tot 5 op het online casino met af en toe een hapje eten en ‘s avonds weer doorgaan.’
