Door Annette Rebel – De nieuwe regering wil minder abortussen. Ongewenst zwangere vrouwen moeten daarom hun kind afstaan vaker in plaats van aborteren. Het kabinet zal daarom maatregelen nemen gericht op het bieden van alternatieven voor abortus, zo staat in het akkoord.

Levenslang trauma‘Abortus is al knap lastig om te doen. Over dit verlies zijn veruit de meeste vrouwen heel verdrietig’, stelt Van Alten van de

Stichting Afstandsmoeders

. ‘Maar je kind afstaan nadat het negen maanden in je buik heeft geleefd betekent een levenslang trauma voor de vrouw. Ze blijft denken aan haar kind. Veel vrouwen gaan dissociëren, worden gevoelsmatig in tweeën gesplitst. Je kunt je kind afstaan voor adoptie niet vergelijken met een abortus.’

Meer stoornissen‘Met het stimuleren van het afstaan van kinderen voor adoptie wordt niet alleen het levensgeluk en welzijn van vrouwen verpest’, aldus Van Alten. ‘Voor de kinderen zelf is het ook heel traumatisch. Zestig procent van de geadopteerde kinderen komt redelijk goed terecht. Maar dat betekent dat het met veertig procent minder gunstig afloopt. Onder geadopteerde kinderen zie je veel meer borderliners en andere stoornissen.’

Bescherming van levenVoor Jacob Pot van het formatieteam van de

ChristenUnie

verdampt het belang van het levensgeluk van moeder en kind bij het belang van bescherming van leven. ‘Het gaat niet om de vraag of je gelukkige kinderen op de wereld brengt. Ook is het niet van belang of ongewenst zwangere vrouwen gelukkig zijn na het afstaan van hun kind. Het gaat erom dat elk levend wezen wordt beschermd.’

Gewoner en gemakkelijkerOm het afstaan te vergemakkelijken, moet het gewoner en eenvoudiger worden. Nu moeten ongewenst zwangere vrouwen ingewikkelde procedures doorlopen. Dit kan makkelijker vinden de christelijke partijen. Dan hoeven kinderloze paren met een kinderwens ook niet meer jaren op een adoptie te wachten.

Meer kinderen afstaanMet dertigduizend heeft Nederland één van de laagste abortuscijfers van de wereld (Zie Wikipedia:

Aantal abortussen in Nederland

). Toch vinden de christelijke partijen dit nog veel gezien de 200.000 geboortes per jaar. Daarom mag wat de christenen betreft het aantal van veertig tot zeventig kinderen die jaarlijks worden afgestaan voor adoptie omhoog als dat leidt tot minder abortussen.

Alternatief‘Maatschappelijk wordt heel makkelijk over abortus gedacht. Alsof het een ingreep van niks is’, meent Pot. ‘Voor individuele vrouwen geldt dat overigens niet, voor hun is het weghalen van de vrucht heel ingrijpend. Wij willen de maatschappelijke opinie beïnvloeden door te wijzen op het afstaan van een ongewenst kind als goed bruikbaar alternatief voor abortus. Vrouwen hoeven het jonge leven niet definitief af te breken. Ze kunnen er ook voor kiezen om zichzelf de mogelijkheid te geven in de toekomst eventueel een relatie met het kind op te bouwen.’

Protocol in kliniekHet alternatief krijgen de vrouwen straks te horen van de hulpverlener in de abortuskliniek, stelt Pot voor. ‘De hulpverlener moet vrouwen wijzen op de mogelijkheid hun kind af te staan. De manier waarop willen we nader omschrijven in een protocol voor de klinieken.’

Kwalijk‘Heel kwalijk’, vindt Van Alten deze wijze van beïnvloeding. ‘Op zo’n moment ben je als vrouw heel labiel en neem je gemakkelijk de mening van een ander over. Nu geven hulpverleners een reëel beeld zonder enige vorm van sturing. Je weet niet wat je een vrouw aandoet door hun te stimuleren hun ongewenste kind af te staan.’

Link:

Onderzoek naar noodsituatie abortus

en

Aantal abortussen in Nederland

Lees ook:

Twentse jeugdzorg ondersteunt jonge vaders: Onvoorbereid ouderschap

(Zorg + Welzijn, 27 juli 2005)

Meer weten? Lees dan ook de

gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief

. Daarvoor kunt u zich

hier aanmelden

.

Door hier te klikken leest u de laatste editie

.

Reageer op dit bericht:

zorgenwelzijn@reedbusiness.nl

Reactie 1: van Jeannine van Dijck

Zoals gewoonlijk mis ik bij het overzichtje van onderwerpen die met adoptie van doen hebben, weer eens wat adoptie betekent voor de biologische moeders en wat de alternatieven zijn. Waarom niet meer aandacht voor het verbeteren van de levensomstandigheden van zwangere vrouwen opdat zij in staat worden gesteld hun kinderen zelf op te voeden en bij zich te houden. Het af moeten staan van kinderen is voor vrouwen een groot trauma dat een levenlang wordt meegedragen. Het adopteren van kinderen wordt vaak als een daad van liefde gezien terwijl er geen of nauwelijks oog is voor het leed dat daarmee aangericht wordt. Ieder weldenkend mens met een kinderwens zou zich eens voor de geest moeten halen hoe het voelt om voor het leven afscheid te moeten nemen van een kind, een menspersoon dat 9 maanden in je is gegroeid, je 9 maanden hebt meegedragen. Investeer je geld liever in projecten waardoor kinderen niet van hun moeders gescheiden worden, c.q. zij niet wederzijds geamputeerd worden, waardoor kinderen zich niet afgewezen hoeven te voelen, vrouwen en kinderen gespeend blijven van gekmakende vragen. Vragen over hoe het met hun kind zal zijn , waar het is, of het nog wel leeft, etc. resp. vragen over afkomst, erfelijkheid, cultuur, etc.
Kijk daarvoor alleen maar iedere maandag naar spoorloos of neem het van mij aan. Ik heb 35 jaar geleden mijn kind moeten afstaan en heb daar iedere dag mee te maken. Buiten bovengenoemde gekmakende vragen heb je iedere dag met babies en kinderen van anderen van doen, met pijnlijke vragen of je kinderen hebt of later of je ook oma bent. Besteed aan deze kant van adoptie ook eens aandacht. Het is al veel te lang on -of zwaar onderbelicht gebleven.

Reactie 2: van Piet van Balen
Hierbij dus mijn reactie op dit artikel. Prima deze discussie, alleen Roos van Alten is wel erg in de aanval zonder sterke argumenten. Ik ben vader van 4 adoptiekinderen en het gaat prima met ze. Dat het met 40 procent (als dit een betrouwbaar cijfer is en goed geïnterpreteerd??!!) minder goed gaat met adoptiekinderen heeft een veelvoud aan oorzaken en NIET enkel vanwege het feit dat ze geadopteerd zijn, maar misschien wel als er een moeilijke bevalling is geweest, veel en onduidelijke wisseling is geweest in de eerste opvang van het pas geboren kind, ondervoeding, geen weet van de reden van het afstaan en dit zijn nog slechts weinig van de eventuele oorzaken die misschien een rol spelen bij die veertig procent. DUS ADOPTIE IS EEN GOED LEVEN GEVEND ALTERNATIEF. Krankzinnig om hier niet objectief naar te kijken. Het kan zelfs heel goed uitwerken voor de moeder, het kan aan haar een meerwaarde aan het leven geven die op geen enkele andere manier te ontvangen is!

Reactie 3: van Hans Runhaar
Roos van Aalten verklaart een volksdeel voor ‘krankzinnig’. Dan moet zij wel goed weten wat zij beweert. Het doden van ongeboren leven is een zwaarbeladen gebeurtenis, het alternatief bieden blijkbaar ook. Het doden van ongeboren leven is definitief met alle gevolgen van dien. Het alternatief geeft kansen op leven. Ik wil dat Roos zulke boute beweringen niet meer doet: ze werkt mee aan verloedering en verkettering van de samenleving. De beste drijfveer voor haar ongehoorde uitspraken is, denk ik, dat zij meent op te komen voor een ander volksdeel (de ongewenst zwangere meisjes en vrouwen), dat hoop ik ook! Door dan anderen ervoor neer te
zetten als ‘krankzinnig’, brengt mensen niet nader tot elkaar. Ik hoop dat zij terugkeert van haar superieure toontje en de dialoog opzoekt.

Reactie 4: van Anneke Vinke (GZ-psycholoog): Afstand ter adoptie niet zonder meer alternatief voor abortus!
Adoptie is een prima manier om kinderen die geen gezin hebben om in groot te worden,dat gezin te bieden. Met zo’n 80-90% van de kinderen gaat het goed (de cijfers van 40% problemen uit een eerder reactie zijn bij mijn weten niet empirisch te onderbouwen). Meta-analytisch onderzoek uit 2006 (= onderzoek waarin gegevens uit meerdere grote onderzoeken samengevoegd zijn om na te gaan of er uitspraken gedaan kunnen worden over adoptie in algemene zin) uitgevoerd door prof.dr. Juffer (leerstoel adoptie & pleegzorg) & prof.dr. Van IJzendoorn laat zien dat adoptiekinderen ontwikkelingsachterstanden die er op het moment van adoptie zijn snel en goed inlopen.
Vergeleken met leeftijdgenoten blijven ze wel vaak iets kwetsbaarder. Dit zijn gegevens op groepsniveau die ervoor pleiten om adoptie als kinderbeschermingsmaatregel voor die kinderen die geen gezin hebben of voor wie de ouders niet kunnen of mogen zorgen in ere te houden. Dat onderschrijf ik van harte.

Maar…. om afstand ter adoptie te zien als alternatief voor de keuze om tot abortus over te gaan vind ik – als onderzoeker maar vooral ook als hulpverlener – veel te kort door de bocht. Laten we ons niet laten verleiden tot stellingnames of meningen. Laten we eerst eens nagaan of er onderzoek voorhanden is waar afstand ter adoptie als keuze vergeleken wordt met de keuze voor een abortus, mij is dergelijk onderzoek niet bekend. Indien zulk onderzoek er niet is, laten we dit dan entameren.
Laten we in dergelijk onderzoek heel goed in kaart brengen wat ervaringsdeskundigen vinden: vrouwen die gekozen hebben voor afstand en vrouwen die gekozen hebben voor abortus. Zijn dit echt vergelijkbare keuzes zoals beleidsmakers ons doen denken? Wat zijn de gevolgen geweest van de gemaakte keuze?
Als hulpverlener zie ik dan ook de noodzaak om mee te onderzoeken bij welke vorm van ondersteuning vrouw (en bij afstand ook het kind) het meeste gebaat zijn. Niet alleen rond de besluitvorming, op korte termijn maar ook voor jaren later.
Persoonlijk denk ik dat vanuit respect voor deze vrouw in deze situatie de vrouw volledig autonoom moet blijven in de keuze die zij maakt.Ik bespeur in de discussie en in voornemens tot vergaande protocollering een gevaar, namelijk dat van het overnemen van de beslissing van een volwassen en mondig mens door een instantie of professional. Tenzij aangetoond (wederom door onderzoek hand in hand met praktijk) dat dit een zinvolle weg is, wil ik hiervoor waken.

Kortom: heren policiti zoek de dialoog met de betrokken partijen en laat u voorzover mogelijk leiden door onderzoek of start dit op. U kunt hiervoor in elk geval al gebruik maken van de database van het adoptiedriehoekonderzoekscentrum (

www.adoptionresearch.nl

) – mogelijk zijn hier aanknopingspunten te vinden.