‘Zogenoemde gatekeepers moeten bij een vermoeden van suïcidaliteit proberen om dit bespreekbaar te maken’, zeggen Kerkhof en Van Hemert. Dit kunnen familieleden en vrienden zijn, maar ook leerkrachten, deurwaarders, medewerkers van de sociale dienst of van de schuldhulpverlening. Signalen die zij kunnen oppakken zijn hopeloosheid, depressie en praten over de dood. Spreekt iemand letterlijk over suïcidemethoden, dan moet er zo snel mogelijk hulp worden gezocht bij, bijvoorbeeld de huisarts.

Gespecialiseerd

Is de huisarts een brug te ver, de online dienst 113Online helpt suïcidale mensen gratis en anoniem en dat 24 uur per dag. Het helpt als zorginstellingen en de huisarts gespecialeerd zijn in zelfdoding. Als een GGZ-instelling een crisisdienst heeft, zal het eerder bijdragen aan de preventie van suïcide. Heb je een suïcidale patiënt/cliënt onder je hoede, dan zijn betrokkenheid en begrip sleutelwoorden en is het verstandig om familie en vrienden, als het even kan, bij de situatie te betrekken.

Grootverpakkingen paracetamol

De adviezen van Kerkhof en Van Hemert zijn ook van praktische aard. ‘Stop of beperk de verkoop van grootverpakkingen paracetamo’, zeggen zij. ‘Plaats waarschuwingsborden op de perrons en scherm de toegang van hoge gebouwen zoveel mogelijk af’. Om kopieergedrag te voorkomen moeten media en internet verder teruhoudend berichten over suïcides.

Economische crisis

De stijging van het aantal zelfdodingen in Nederland lijkt verband te houden met de economische crisis. Niet alleen neemt de onzekerheid over het leven toe door faillissement, ontslag of schulden, als ook de gezondheidszorg moet bezuinigen kan dit ten koste gaan van de toegankelijkheid van (acute) hulp.

Meer lezen

In het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde is het artikel ‘Suïcidepreventie: richtlijnen voor tijdige en goed georganiseerde hulp’ gepubliceerd. Dit artikel is alleen beschikbaar voor abonnees. Lees een samenvatting in het persbericht op vu.nl