De Blok vindt dat er geen fundamentele visie is voor de komende 10 tot 15 jaar op de demografie, arbeidsmarkt en de inzet van techniek in de zorg. Samen met collega-wijkverpleegkundigen besprak de directeur van Buurtzorg een plan voor een betere thuiszorg. Dat plan, Buurtzorgcoalitie, wordt bekeken door staatssecretaris Van Rijn, de minister van Financiën en de brancheorganisaties om te kijken of dit past in het regeerakkoord.

Wijkverpleegkundige

De Blok spreekt in het interview met Nursing over het belang van cliëntgerichte wijkverpleging waarbij een wijkverpleegkundige zelf de indicatie doet en een coachende rol op zich neemt. Zij kijkt welke zorg nodig is, wie die zorg kan geven en betrekt ook de mantelzorger en familie erbij. Wat het verschil moet maken is de doorlopende toets van wat echt nodig is. Wat heeft mijn cliënt op dit moment nodig en hoe help ik hem optimaal? Er wordt volgens De Blok te weinig nagedacht of zorg echt nodig is en of er alternatieven zijn. Niet vreemd, volgens de directeur, want de thuiszorgorganisaties hebben er belang bij om veel zorg te leveren.

Beperking

Cliënten moeten ook, wat De Blok betreft, beter leren omgaan met de omstandigheden en hun beperkingen. Samen met de informele zorg is het de bedoeling dat er een steunsysteem wordt opgezet. Bijvoorbeeld in de zorg aan mensen met dementie: de wijkverpleegkundigen zorgen ervoor dat zij in beweging komen en leren vrijwilligers en familie met de situatie omgaan. Met het idee dat de zorgverleners zich grotendeels kunnen terugtrekken.

Opleiding

De wijkverpleegkundige moet volgens de directeur alles kunnen en zich bij ieder probleem moeten afvragen of zij bevoegd en bekwaam genoeg is om het probleem op te lossen. Dat zou kunnen betekenen dat er een opleiding of training nodig is. Wijkverpleegkundigen moeten daarbij kennis met elkaar delen, meent De Blok, én meedenken over welke techniek je het beste kunt gebruiken. De drijfveer moet daarbij altijd zijn: wat heeft de patiënt nog nodig?