‘Dingen leren zelf te doen’ tegenover ‘dingen uit handen nemen’. Lodewijk de Waal zet de filosofie van vereniging Humanitas af tegen de aanpak van de FNV, de vakbond waarbinnen hij ruim dertig jaar een grote rol speelde. ‘Toen ik hier in 2006 begon liep ik mee met een vrijwilliger in de Thuisadministratie. Die man had een engelengeduld, maar ik wilde de formulieren snel zelf invullen. Maar iemand leren zelf een formulier in te vullen, is een hele kunst. De fout bij de 260.000 belastingbiljetten die de FNV elk jaar weer invult, is dat je het mensen niet leert zelf te doen. Die mensen komen volgend jaar weer terug. Pas toen ik bij Humanitas zat, kwam ik op die gedachte. Bij Humanitas gaat het om mensen sterker maken, een steuntje in de rug geven en leren het zelf te doen. We zijn niet van de eeuwigdurende bijstand.’
Direct na de oorlog werd de ‘Stichting voor Maatschappelijk Werk op Humanistische grondslag’ opgericht, al snel omgedoopt tot Humanitas. Tegenwoordig biedt de vereniging steun aan ‘mensen die het niet in hun eentje redden’. Dat gebeurt in de vorm van 600 projecten, uiteenlopend van hulp bij rouwverwerking, eenzaamheidsbestrijding, ouderenzorg, opvoedingsondersteuning, thuisadministratie tot gedetineerdenwerk. Humanitas heeft 92 afdelingen, zo’n 10.000 actieve vrijwilligers en 36.000 deelnemers. Daarnaast zijn bij de vereniging een aantal werkstichtingen aangesloten, waarbinnen het aandeel van beroepskrachten groter is dan dat van de vrijwilligers: Humanitas Ouderenzorg, Kinderopvang en Maatschappelijke opvang.
Lees verder in Zorg + Welzijn Magazine nr 7/8, juli/augustus 2010.
