In de roman Het zal je moeder maar wezen beschrijft cabaretière Karin Bruers hoe zij haar moeder, die dementie heeft, in huis neemt nadat ze deze helemaal verslagen op een gesloten afdeling in een verpleeghuis aantreft. Met het tragikomische verhaal wil zij een statement maken: 'Een aanklacht tegen de samenleving.'
Waarom heb je dit boek geschreven?
‘De belangrijkste reden is dat ik het verschrikkelijk vind hoe wij als samenleving en zorgwereld met ouderen omgaan. Zij worden niet serieus genomen. Er is weinig respect voor hen. Mijn moeder is altijd een sterke vrouw geweest, die acht kinderen heeft grootgebracht.
Zoals je in mijn boek kunt lezen, wordt ze op een zeker moment weggestopt op een gesloten afdeling onder het motto: nu
