Mijn vader is ongeneeslijk ziek. Prostaatkanker, uitgezaaid. Lymfeklieren. Een paar jaar nog. Tenminste, dat was vorig jaar de status. Een nieuw medicijn lijkt wel aan te slaan. Lagere cijfertjes dan de vorige keer en dat is nu fijn. Maar het blijft loeren.
Naasten die gaan overlijden, ieder mens gaat het gevoel kennen, vaak waarschijnlijk. Dan weet je: er zijn veel momenten van ‘misschien wel de laatste keer’. Wij: nog één keer de vader-zoon trip naar het buitenland. De laatste keer verdwalen in Londen? Was dit de laatste pub, hebben we morgen nog tijd of zou het misschien later, in 2025, of misschien zelfs nog volgend jaar…? Je weet het niet, nu in ieder geval nog niet. Beter
{"html":"\r\n
\r\n
\r\n\t\t\t\t\t
