'Soms weet ik niet zeker wie de begeleiders zijn en wie de bilo's', zeg ik tegen Willem, mijn man. We zitten thuis op de bank en praten over de gehandicaptenzorg.
Willem heeft ook een gehandicapte zoon, en we noemen verstandelijk gehandicapten altijd ‘bilo’s’, naar Bilo, de retard brother van Borat, de politiek incorrecte hoofdpersoon uit de gelijknamige film. Wij mogen dat, wij mogen spotten met onze kinderen, zoals Joden Jodenmoppen mogen maken en zwarte mensen het n-woord mogen gebruiken.
Het zijn ónze kinderen. Bovendien is geen middel effectiever om de zorg lichter te maken dan spot. Zoals Hanno, Yaëls vader, ooit zei: ‘Dit kan mijn