'In mijn ogen was een dakloze een vieze man met een winkel- wagentje en een deken om zich heen.' Het zijn de woorden van Sebas Bloem, die als ervaringsdeskundige werkt in een 24-uursopvang, en zijn verhaal doet in het themagedeelte van dit magazine. Zijn woorden. Maar het hadden een paar jaar geleden net zo goed de mijne kunnen zijn.
Het is het klassieke beeld van een dakloze. Maar het is geen realistisch beeld, zo weet ook ik inmiddels. In dit themanummer over dak- en thuisloosheid wordt pijnlijk duidelijk dat mensen die op dit moment dakloos zijn, over het algemeen niet op een romantische manier voor een bestaan in de buitenlucht hebben gekozen.
Of door bijvoorbeeld een zware verslaving op straat zijn beland. Nee, het zijn vaak mensen als jij
