Hoe komt het toch dat er vaak zoveel fout gaat in de jeugdzorg? Welk type fouten is hardnekkig? Veelvoorkomende fouten zijn een gevolg van het vasthouden aan een verkeerde diagnose of van het nalaten van handelen. Factoren die dat bepalen zijn deels gelegen in de persoon van de professional, zoals angst voor controleverlies, en deels in groepsprocessen, waarbij handelen wordt nagelaten omdat de een denkt dat de ander het wel oplost. De auteur gaat in op beide oorzaken, waarna concrete aanbevelingen worden gedaan om dergelijke fouten te voorkomen.
In de jeugdzorg wordt met goede bedoelingen vaak gewerkt met aannames die echter weinig wetenschappelijk onderbouwd zijn, maar wel een grote invloed hebben op het professionele handelen. Een voorbeeld is de wijdverspreide mening dat kinderen met hechtingsproblematiek afstandelijk moeten worden behandeld. We proberen met dwang dingen voor elkaar te krijgen die zich niet laten bedwingen, zoals het net zo lang aan tafel zetten van een anorectisch en vegetarisch meisje met een bord patat en shoarma
