Van topschaatser naar werkvoorbereider in de bouw, en regelmatig gehinderd door stevige depressies. Stefan Groothuis heeft met hangen en wurgen geleerd met zijn kwetsbaarheid te leven. Gemakkelijk was het niet: ‘Ik leerde: tanden op elkaar en de beuk erin. Maar dat keert zich tegen je.
‘Ik won aardig wat medailles, alleen op het WK en op de Olympische Spelen was ik in mijn zeventienjarige schaatscarrière vaak vierde. Er was altijd wat; griep, een doorgesneden achillespees, ziekte, koorts. Tijdens het trainingskamp in 2010 ging het ineens helemaal mis. Na één uur ben ik weggerend, het denken over alles wat er speelde, hield in mijn hoofd niet op. Ik sliep al wekenlang niet meer. Ik riep: “Sluit me maar op, dit gaat
