Terugkijken helpt om in de toekomst nieuw beleid uit te stippelen. Dat geldt zeker voor de benadering van kwetsbare groepen in de samenleving zoals kinderen. De kinderbescherming had daarin sinds 1905 een taak. Een bijzondere omstandigheid vormde de Tweede Wereldoorlog. Hoe hebben kinderbescherming, tehuizen en voogdijinstellingen zich in de jaren 1940–1945 opgesteld? Dit artikel gaat daarbij nader in op de voogdijvereniging Tot Steun en de pupillen die ze onder haar hoede had. Daarnaast staan we stil bij de vraag welke invloed de oorlog had op het beleid van Tot Steun en in het bijzonder op de kinderen die zij onder haar hoede had.
Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, leefden in Nederland heel wat kinderen in tehuizen en pleeggezinnen. Sinds 1905, toen de kinderbescherming als organisatie werd opgericht, was het aantal kinderen dat op andere plekken dan thuis opgegroeide, fors toegenomen. Juist zulke kinderen hadden het moeilijk tijdens de oorlog, en het is de vraag of instanties ze wel goed konden beschermen. Vooral tehuizen waren kwetsbaar, en daarin verkeerde het grootste deel van de uit huis geplaatste kinderen.
