Jaarlijks kunnen bijna 50.000 kinderen in Nederland voor kortere of voor langere tijd niet thuis wonen. Met deze uithuisgeplaatste kinderen wordt heel wat afgezeuld van de
ene instelling of locatie naar de andere. Het Vergeten Kind heeft met de actie ‘Stop de Carrousel’ veel discussie losgemaakt. De gemeente Geldrop-Mierlo, die zelf geen voorziening voor jeugdhulp met verblijf heeft, nam de uitdaging aan. In deze gemeente werd met geld van Het Vergeten Kind een hypermodern pand neergezet – het Heppie (t)Huis – waar acht kinderen en twee professionals kunnen wonen. In tegenstelling tot andere voorzieningen voor jeugdhulp met verblijf zijn er voor de gemeente Geldrop-Mierlo geen huisvestingskosten verbonden aan het Heppie (t)Huis. Hierdoor kan de financiering vanuit de gemeente vrijwel geheel besteed worden aan hulp voor jeugdigen. Dit betekent meer kwaliteit voor onze jeugdigen. De gemeente heeft daarbij besloten om vijf jaar lang een jaarlijkse begrotingssubsidie toe te kennen zodat de continuïteit gewaarborgd is. Dit artikel beschrijft wat het Heppie (t)Huis is, hoe het huis tot stand is gekomen en op welke wijze het Heppie (t)Huis bijdraagt aan de transformatie van jeugdhulp in de gemeente Geldrop-Mierlo.
Er zijn in Nederland duizenden kinderen en jongeren die (tijdelijk) niet meer thuis kunnen wonen. Volgens het CBS betrof dit in 2017 het aantal van 46.185 kinderen. Deze kinderen komen dan van de ene leefsituatie in de andere terecht en hebben veel negatieve ervaringen, zorgen en problemen. Ongewild ontstaat er dan een somber toekomstperspectief.
Deze harde realiteit wordt zichtbaar gemaakt in de documentaire Alicia (2017). Het Vergeten Kind (2019) maakt