Het eerste redactioneel met deze titel, maar dan zonder uitroepteken verscheen in het meinummer van dit jaar. Het ging over een specialist ouderen-geneeskunde die een prijswinnende voorziening voor kwetsbare ouderen had opgezet, over de ggz die in het Utrechtse Overvecht echt in de wijk was beland, en over zorgverzekeraar CZ die in Den Haag mee schulden verhelpt.

Onlangs mocht ik in een tv-item figureren rond mijn vriend Henk Pieterse. Beer van een kerel nu, maar ooit een opgeschoten, broodmager joch dat gepest werd door andere kinderen. Zo erg dat hij zich nauwelijks op straat en school durfde te vertonen. Hij leed er echt onder. Maar het kwam goed, hij groeide uit tot succesvol professioneel basketballspeler.

Christine Kuiper, projectleider Kennisnetwerk verward gedrag.

De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) pleit voor een nieuw perspectief op preventie in de gezondheidszorg. Een gesprek met projectvoorzitter Marianne de Visser: ‘Zet specifiek beleid op de lageropgeleiden.’

Uit ‘De belofte van nabijheid’, een recent verschenen onderzoek naar de decentralisaties, blijkt dat sociaal werkers weinig professionele autonomie genieten. Lokaal beleid zou hen op de huid zitten. Hoe gaan sociaal werkers om met die spanning tussen lokaal beleid en professionele autonomie?

De 82-jarige Theo heeft dementie en is zo boos dat hij af en toe zijn vrouw een klap geeft. De 76-jarige Ria belt elke week de politie omdat er een dief in haar huis zit. Ouderen-psychologen kunnen dan essentiële hulp verlenen: ‘Na de zomer zag ik haar weer, ze deed de deur stralend open.’

Dezelfde enthousiaste Venraynaren die begin 2017 een succesvolle Burgertop organiseerden, bereiden nu een vervolg voor. Venray-watcher Stan Verhaag is erbij – en gaat opnieuw voor de bijl.

Als dementie het leven binnensluipt, hoe gaan ouderen dan om met intimiteit en seksualiteit? En krijgen zij hierbij steun van zorgprofessionals? Onderzoek van Tineke Roelofs laat zien dat er nog een wereld te winnen is.

Sjan van Bergen woont in achterstandswijk De Hambaken in Den Bosch. Een gezellig ingerichte sociale huurwoning. Een handjevol vissen zwemt nieuwsgierig naar het glas van het aquarium, de regionale krant op de keukentafel. ‘Aan die tafel gebeurt alles. Met mijn vier kleinkinderen doe ik spelletjes, knutselen, schilderen, eten.’ De keuken kijkt uit op een verrassend mooie bloementuin met een rieten schommelstoel waarin ze graag historische romans leest.

En we kennen ze allemaal: Als ze niet gemotiveerd zijn, gaan ze de schuldhulpverlening natuurlijk nooit volhouden. Leuk dat zij dit zelf wil, maar wat als dit niet lukt? Dan wordt het de zoveelste teleurstelling. Mijn kinderen gaan ook gewoon op de fiets naar de sportclub, waarom zouden deze kinderen dat niet ook kunnen?

Minder werkdruk, meer aandacht voor je cliënt, ruimte voor vernieuwing. Steeds meer professionals in het sociaal domein worden om deze redenen zzp’er. ‘Ik ben er niet ter vervanging van het reguliere werk, maar om het te verstevigen of te vernieuwen.’

Gemeenten mogen inwoners niet verplichten om vrijwilligers te zoeken om hen te begeleiden. Dat concludeert Ieder(in) naar aanleiding van rechterlijke uitspraken over de uitvoering van de Wmo.

Volgens onderzoeksinstituut NIVEL gaan de komende jaren meer mensen verslavingszorg nodig hebben. Preventie is deel van de oplossing. Wat kunnen wijkteams betekenen en wat hebben ze nodig van anderen?

Iedere maand presenteert Zorg+Welzijn een infographic van Movisie over een belangrijk vraagstuk in het sociaal domein. Dit keer is de informatie afkomstig uit het dossier 'Wat werkt bij de bevordering van arbeidsparticipatie van statushouders' dat is ontwikkeld door Kennisplatform Integratie & Samenleving (KIS). In het dossier zijn gegevens uit wetenschappelijk onderzoek verzameld. Kijk op www.​movisie.​nl/​watwerktbij voor de volledige infographic.

In ziekenhuizen ligt de focus bij een oudere patiënt die op de SEH wordt binnengebracht op het acute medische probleem. Er is weinig oog voor de stappen om iemand thuis het leven weer op een goede manier te laten oppakken. In Amsterdam bedachten ze de WijkKliniek.

‘Drie episodes in mijn leven ben ik eenzaam geweest. Het begon toen mijn tweelingzusje te vroeg werd geboren en ik alleen in de baarmoeder achterbleef. Toen ik 34 jaar was, in de bloei van mijn leven, ben ik aangereden en kreeg een whiplash met licht hersenletsel. Ik kon niet meer werken, stond er alleen voor, er volgende een lange periode van revalidatie, ontslag en procedures. Vier jaar geleden, ik was 54 jaar, heb ik twee maanden in een rolstoel gezeten met een rughernia. Ik kon dat niet aan en raakte in een depressie. Toen heb ik echt de bodem geraakt.’

Nieuwe digitale ontwikkelingen, handige apps en gadgets voor het sociaal domein. Heb je tips? Mail dan: zorgenwelzijn@bsl.nl

Xavier Moonen, bijzonder hoogleraar, vindt dat te veel ondersteuning van mensen met een licht verstandelijke beperking op basis van ‘gevoelens’ wordt ingericht. ‘Ongelijkheid van ondersteuning van mensen met LVB is zeer gewenst.’