In dit magazine snijden we het thema zorgmijders aan. Maar wat is een zorgmijder? En waarom mijdt die zorg? 'Je moet eerst de bodem zien voor je echt openstaat voor hulp.' Dat stelt voormalig zorgmijder en gok- en cocaïneverslaafde Marcel. Wendy Broeren, medewerker van het Meldpunt Bijzondere Zorg, ziet het anders. Zorgmijders zijn volgens haar mensen die geen gebruik kunnen, willen of mogen maken van bestaande voorzieningen. Er is niets dat bij hen aansluit.

Gezinsmanagers bij Jeugdbescherming Amsterdam vinden soms lastig aansluiting bij gezinnen. Voor Arjan Romijn (48) liep de situatie met een ouder zo uit de hand dat hij een manifest schreef. Hij pleit daarin voor meer veiligheidsmaatregelen voor werkers in de jeugdbescherming.

Yaël was over het hoofd gezien. Of nou ja, niet Yaël persoonlijk, maar de Yaëls van Nederland. Ja, de scholen sloten, maar gold dat ook voor de kinderdagcentra, de plekken waar ernstig verstandelijk gehandicapte kinderen worden opgevangen? 'Het is geen school, het is een zorginstelling', zei ik tegen mijn ex-man om mezelf gerust te stellen. Voor zorginstellingen golden vast andere regels.

Na de geboorte van haar gehandicapte zoon was schrijver Annemarie Haverkamp bang dat hij geen menswaardig bestaan zou krijgen. Maar Job (inmiddels zestien) is blij. Je kunt dus ook op een andere manier gelukkig zijn, weet ze nu.

Moeten we daklozen soep, maaltijden, dekens en tijdelijk onderdag zonder voorwaarden geven? Een discussie tussen Carlijn den Boer, regiomanager veldwerk en soepbus Leger des Heils in Rotterdam en Simon van Bockel, projectleider Schiphol Social Work.

'Toen ik in 2013 werkloos was, dacht ik dat ik wel wat zou vinden tijdens mijn drie maanden WW. Maar dat lukte niet. Ondertussen zei het UWV doodleuk: jij bent capabel en zelfredzaam, jij redt jezelf maar. Ik had steun en aandacht nodig, maar van de gevestigde orde kon ik niks verwachten.'

Serve The City Amsterdam is een vriJwilligersorganisatie die oorspronkelijk alleen in de weekends leuke dingen organiseert voor kwetsbare mensen. Maar met de coronacrisis besloten de medewerkers ook op andere dagen in de benen te komen.

Zorgbakkerij Almere levert heerlijke taarten en gebak aan diverse leveranciers. Bakkers werken er samen met jongeren met een lichte verstandelijke beperking en/of autisme, die zo een leuke en zinvolle dagbesteding hebben.

Marcel was gok- en cocaïneverslaafd. Toen hij eindelijk hulp accepteerde ging het beter. 'Ze prikten door mijn praatjes heen.' 

De doorsnee agrariër zoekt niet snel psychosociale hulp. Toch staat de boer van vandaag sterk onder druk en ligt een burn-out op de loer. Hulpverleners hebben te weinig inzicht in wat deze specifieke doelgroep nodig heeft. Daarom heeft Agrozorgwijzer samen met andere betrokken partijen een Agro-Zorgnetwerkkaart gemaakt.

Wat zijn zorgmijders en vooral: hoeveel zijn er?

Ooit zongen The Talking Heads over Life during wartime. Die song inspireerde Marcel Molle om zijn fotocamera op te pakken en de 'intelligente lockdown' van Nederland vast te leggen.

We leven in vreemde tijden. Op het moment van schrijven staat mijn auto ongeveer vijf weken stil. Normaal rijd ik honderden kilometers per week. Alle vergaderingen met opdrachtgevers vinden inmiddels digitaal plaats. Een hele uitkomst, want dat scheelt dus al die reistijd en kilometers. Tegelijkertijd gaat mijn werk - gelukkig - wel gewoon door. Echt veel minder druk is het dan ook niet. Op mijn werk dan. Want intussen rennen er thuis wel de hele dag drie kleine aandeelhouders rond.

Je loopt op straat en ziet dat de boodschappentas scheurt van de oude dame die een paar meter voor je loopt. Al haar boodschappen liggen op straat. Ze probeert ze zo goed en zo kwaad als het kan op te rapen, maar ook vanaf een afstand kun je al zien dat dat haar niet goed lukt. Als ze merkt dat jij eraan komt, vraagt ze je om hulp omdat ze vanwege haar heupen eigenlijk niet kan bukken. Jij twijfelt, je hebt immers contact gehad met iemand die besmet is met corona. Wat doe je?

Een dag nadat ze achttien wordt, overlijdt Nora aan de gevolgen van een eetstoornis. Ruim drie jaar stond haar leven in het teken van niet eten, nóg meer afvallen, ziekenhuisopnames, dwangvoeding en opnames in een kliniek. Tot ze niet meer verder kon. En ze was niet de enige. Hoe heeft dit kunnen gebeuren?

Journalist Jessica Maas en fotograaf Bas Losekoot lopen een dag mee met Haval Abdulrazaq, jeugdwerker van De Dijk in Utrecht. Crisisopvang voor jongeren tussen de 18 en 23 jaar die echt nergens anders meer terecht kunnen.

De ouders van ARNE VERMEER (27) scheidden na een lang proces toen hij twaalf jaar was. Pas jaren later, toen hij woede-uitbarstingen en ook een paniek-aanval kreeg, merkte hij hoe zwaar dit voor hem was geweest. Nu staat hij ouders en kinderen bij die door een scheiding gaan. 'Je hoeft geen andere kant te kiezen dan je eigen kant.'

'Pascale wilde nooit eten, dus ze kreeg alles bij elkaar gemixt uit een blender. Ik vond dat niet kunnen, de aardappelen bij de vanille vla. Dus ik voerde Pascale haar eten per gerecht en dat ging best goed. Tot het toetje, dat wilde ze niet eten. Mijn collega zat erbij, trok Pascale plots uit de stoel, zette haar tegen de muur en duwde een lepel vla zo hard in haar keel dat ze overgaf. De collega dwong Pascale om haar braaksel op te eten.'