‘Als je ervaringskennis inzet, krijg je veel betere oplossingen en producten’, verklaart een van de experts die aan het woord komt. Ervaringsdeskundigheid is het thema van dit magazine. Verder zien we hoe een chef-kok de pannen roert in de maatschappelijke opvang en buigen we ons over de wenselijkheid van adoptie uit het buitenland. Topactrice Carine Crutzen vertelt over haar verlies en depressies.
Niet iedereen zal ervan op de hoogte zijn dat het al vanaf februari dit jaar niet mogelijk is om kinderen te adopteren uit het buitenland. De procedure is tot nader order stilgezet nadat uit onderzoek is gebleken dat zich over de jaren te veel misstanden hebben voorgedaan.
In een Kamertrainingscentrum begeleidt ambulant jeugdzorgwerker BIRGIT zestien- tot achttienjarige jongeren bij zelfstandig wonen. Met één cliënt had het beter kunnen aflopen als er een goede samenwerking was geweest.
Een moeder stortte haar hart uit op Facebook: de zorg voor haar gehandicapte dochter putte haar uit door het gebrek aan wederkerigheid. Ze gaf en gaf en gaf en kreeg nauwelijks iets terug. En daarom voelde ze zich na een dag zorgen voor haar dochter leeg en uitgeput.
Spelen. Altijd spelen, elke avond weer. Ook in moeilijke tijden, zoals bij het verlies van haar ouders en toen ze depressief was, stond Carine Crutzen 's avonds in het theater, op het toneel.
Is het verstandig om geen kinderen meer uit het buitenland te adopteren? Hulpverleners Hilbrand Westra, Coach bij Adoptee en Foster Coaching en Jaap Jonkers, Mede-initiatiefnemer petitie 'Zorgvuldige interlandelijke adoptie' verdedigen hun standpunt.
'Elke organisatie en toezichthouder moet een plan maken hoe de menselijke maat weer voorop moet komen te staan.' Aldus demissionair premier Mark Rutte een aantal maanden terug in Nieuwsuur en in de Tweede Kamer. Het is een loffelijk streven. Maar hoe zorgen we ervoor dat die plannen in de praktijk ook echt tot een menselijker beleidsuitvoering gaan leiden?
'Als mensen psychisch lijden, wordt te veel naar alleen de ggz en medische behandelingen gekeken. Dat stoort me enorm', zegt Jack van der Kruijs, kwartiermaker ambulantisering en transformatie ggz in Eindhoven. 'Psychisch lijden is van ons allemaal, iedereen heeft daarin een verantwoordelijkheid.'
Thijs Wolzak fotografeerde het Rotterdams Wijktheater dat in Theater Zuidplein oefent voor de voorstelling Elia die in november in première gaat.
In de roman Het zal je moeder maar wezen beschrijft cabaretière Karin Bruers hoe zij haar moeder, die dementie heeft, in huis neemt nadat ze deze helemaal verslagen op een gesloten afdeling in een verpleeghuis aantreft. Met het tragikomische verhaal wil zij een statement maken: 'Een aanklacht tegen de samenleving.'
'Het werk van ervaringsdeskundigen is niet in standaardprotocollen te vangen,' zegt Daantje Daniëls, voorzitter van de Vereniging van Ervaringsdeskundigen (VvEd). Maar voor de verdere professionalisering werkt de vereniging toch aan een kwaliteitssysteem. 'Want we laten ons niet meer afschepen met een VVV-bon.'
Senna (22) heeft als kind te veel meegemaakt, werd seksueel misbruikt, verwaarloosd en mishandeld door haar ouders. Ze woont onder begeleiding en is al jaren in therapie en heeft veel steun aan de gesprekken met ervaringsdeskundige Nicky.
Ervaringsdeskundige John Jongejan is ooit vanwege psychoses opgenomen geweest in een psychiatrische kliniek. Nu werkt hij als ervaringsdeskundige bij GGZ Breburg in Breda. 'John weet hoe het kan malen in je hoofd.'
Ervaringsdeskundigheid is op alle terreinen van maatschappelijke hulpverlening onontbeerlijk. Maar hoe zien de cijfers met betrekking tot ervaringsdeskundigheid er eigenlijk uit? De antwoorden op deze vraag geven we hier.
Afgelopen zomer bezocht menig liefhebber van de (Nederlandse) fotografie het Fotofestival Naarden. Een opvallende expositie daar was PLAYGROUND van Erik van Cuyk. 'Op straat, mijn vrienden, dat was het leven.'
Op het moment dat ik deze column schrijf, ben ik begonnen aan een sabbatical. De reden daarvoor is dat ik mijn proefschrift een flink eind verder wil brengen. Maar daarnaast wil ik ook wat afstand nemen van mijn werkzaamheden in het sociaal domein.
Naast zorgmijders, mensen die de deur gesloten houden voor alle vormen van zorg, bestaan er ook 'zorgontkenners'. Regelmatig horen we op de redactie van Zorg+Welzijn verhalen van professionals over ouderen die ontkennen een hulp in de huishouding nodig te hebben of dit pertinent weigeren omdat ze menen dat die niet voldoet. Er zitten schrijnende gevallen bij: hoogbejaarden en/of ouderen die slecht ter been zijn en niet of nauwelijks nog zelf het huis kunnen schoonhouden. Hoe zou jij hen ervan overtuigen toch gebruik te gaan maken van de hulp waarop zij recht hebben?
Thijs Eradus zocht een dagbesteding voor zijn bewoners in de maatschappelijke opvang. Hij dacht twee vliegen in één klap te slaan door de bewoners in de eigen keuken aan het werk te zetten. Maar toen kwam ook nog chef-kok Mounir Toub invliegen.
Patricia van Ee is gezinstherapeut bij De Rading, Jeugd- en Opvoedhulp in Utrecht. Ze geeft gezinstherapie aan slachtoffers en daders van seksueel misbruik. 'Zo'n wachtlijst als nu, heb ik nog niet eerder meegemaakt. Misbruik was misschien vóór de coronalockdown toch nog makkelijker te verbergen?'
Van een prettig bestaan zonder financiële zorgen naar een leven in de bijstand. Stella de Swart overkwam het. Ze schreef het boek Armoede krijg je gratis en zet zich in om het taboe op armoede te doorbreken en het armoedebeleid te verbeteren.
Frank (43) werkt als verpleegkundige in een verslavingskliniek. Oprecht verbinding maken met je cliënten, door te luisteren en jezelf te zijn, daar gelooft hij in. Zijn kippenvelmoment vond plaats op Utrecht CS.
