Schrijver Marion Bloem zorgt voor haar vroeger zo strenge moeder, oprichter van Yes We Can Clinics vindt dat hulpverleners cliënten moeten overladen met liefde en warmte, en Jos Ooms, lid van het team Specialistische LVB-begeleiding, probeert zijn cliënten vooral uit te bak te houden. Lees hun verhalen en meer in deze editie van Zorg+Welzijn magazine.
Cliënten met een verslaving leggen vaak een lang traject door de hulpverlening af. Terugval ligt op de loer. Volgens Jan Willem Poot moeten hulpverleners eerst werken aan het creëren van verbinding, vertrouwen en gelijkwaardigheid voordat een behandeling kan starten. ‘Je moet deze cliënten overladen met liefde en warmte.’
Eigenlijk was ik een heel gemakkelijke tiener. Drugs waren voor mij al helemaal een ver-van-mijn-bedshow. Nu zie, hoor en lees ik steeds meer over 'gebruik' onder jongeren. Comazuipen is inmiddels een begrip in de Dikke Van Dale. Was ik een heel naïeve tiener en was dit altijd al zo? Of wordt gebruik van verslavende middelen steeds normaler?
'De grote rode draad in mijn leven is het spanningsveld tussen wat de wet ons voorschrijft en wat rechtvaardig is. Dat betekent dat je nogal eens in conflict komt met de wet. Als de wet onrechtvaardig is, dan moet je daar een grens stellen.'
In Nederland is de hoogste bestuursrechter de Centrale Raad van Beroep. Op 17 juli van dit jaar deed deze rechter een bijzondere uitspraak. In deze zaak bevestigde de rechter namelijk dat een gemeente geen voorziening voor jeugdhulp hoeft te treffen als het gezin de jeugdhulp zelf kan leveren.
In haar jeugd had Marion Bloem een erg strenge, hardhandige Indische moeder, die vol trauma's zat door het jappenkamp en de gewelddadige Indonesische revolutie. Toch is ze nu met liefde mantelzorger. 'Zij gaat in geen geval naar een verpleeghuis!'
Een persona is een instrument om kwetsbare jongeren beter te kunnen ondersteunen. Steeds meer gemeenten en maatschappelijke organisaties maken gebruik van dit middel. Een persona beschrijft het leven van zo'n jongere. Het gaat om een fictief persoon, die echter wel staat voor een groep jongeren met dezelfde kenmerken.
Op de wekelijkse koffieochtend, bedoeld om te voorkomen dat ouderen vereenzamen, komt iedere week een man van eind veertig. Hij is ontzettend aanwezig, eist de aandacht van jou en je collega's op en schrikt de ouderen die je eigenlijk wil bereiken met deze koffieochtend af door zijn heftige gedrag. Hoe ga je hiermee om?
Steeds meer mensen met een verstandelijke beperking vinden een zinvolle dagbesteding midden in de samenleving. Om dit te bewerkstelligen werken zorginstellingen veel samen met andere organisaties. In het Kuinderbos bij Urk runt persoonlijk begeleider Frans de Vries een Groengroep samen met Harco Bergman, die boswachter is bij Staatsbosbeheer.
Een narcist met een hulpvraag. Sjaak is een cliënt van Paula Alders (51), maatschappelijk werker.
In BINNENKIJKEN gaat fotograaf Thijs Wolzak langs bij zorg- en welzijnsinstellingen en legt hij de levendigheid vast. Deze keer is hij bij De Klup in Gouda, waar ze activiteiten organiseren voor mensen met een verstandelijke beperking.
Dat soort verhalen geeft troost, het is mooi dat dingen goed kunnen aflopen en ook dat zware gebeurtenissen iets van wijsheid lijken te kunnen oproepen. Tegelijkertijd staat het me soms tegen dat alles maar ergens goed voor moet zijn.
'Mijn alcoholverslaving begon jong. Op mijn veertiende overleed mijn adoptiemoeder aan een herseninfarct. Zij had altijd gezorgd voor een liefdevol thuis. Ik had geen basis meer, werd stuurloos.'
Jack houdt van onafhankelijkheid en doet liever alles zelf. Daarom woont hij bij de NuNN (Nachtopvang uit Noodzaak Nijmegen) waar hij zichzelf kan zijn. Samen met andere dak- en thuislozen maakt hij schoon, wast, doet boodschappen en kookt. Maar bovenal zorgen ze voor elkaar. 'Hier is iedereen gelijk, want we zitten allemaal in hetzelfde schuitje.'
Op parkeerterreinen, plantsoenen en in speeltuintjes troffen bewoners van Helmond in 2019 steeds vaker lachgaspatronen en kapotte ballonnen aan. Een inzamelingsactie van het plaatselijke jeugdpreventieteam bood soelaas. Ook gaf de actie jeugdwerkers en handhavers handvatten om met jongeren over lachgas in gesprek te gaan.
Marc Lewis was van zijn vijftiende tot zijn dertigste verslaafd aan drugs. Marihuana, LSD, hoestdrank, heroïne. Lewis stal, bedroog, werd gearresteerd en veroordeeld, moest één keer gereanimeerd worden. Hij is nu dik in de zestig en hoogleraar ontwikkelingspsychologie aan de Radboud Universiteit.
Welzijn, daar gaat het over in het nieuwe werk van Martijn van de Griendt. Hij fotografeerde de 'consumptiemaatschappij, waarin we altijd bezig zijn met looks en likes'. Het resulteerde in de tentoonstelling ON/OFF in het Rijksmuseum en het fotoboek U bevindt zich hier.
Michiel Smit krijgt als vijfjarige een Gameboy. Wat begint als een potje gamen op de achterbank, verandert langzaam in nachtelijke sessies in de computerkamer. Zijn gedachten worden duisterder, menselijk contact moeilijker. Niemand herkent wat er gebeurt.
Een cliënt die al een jaar uit de bak weet te blijven, een ander die zijn afspraken drie keer op een rij nakomt. Dat zijn de succesjes die hem drijven. Journalist Jessica Maas en fotograaf Bas Losekoot lopen een dag mee met Jos Ooms, lid van het team Specialistische LVB-begeleiding van Middin in Rotterdam.
Mensen maken soms keuzes die totaal verkeerd uitpakken, voor henzelf en voor hun omgeving. Pascale Jansen (45) kan daarover meepraten. Gepokt en gemazeld in de grillen van het leven is ze gestart met een bijzonder initiatief voor mensen die geen geld hebben om naar de kapper te gaan. Bij Knip Eindhoven krijgen zij een gratis knipbeurt.
Anne Elsinghort (43) is wijkverpleegkundige. Ze wordt bijna altijd bedankt voor haar werk. Ze hoort het al haast niet meer. Met uitzondering van deze keer.
