Lector Lilian Linders vraagt zich in het zomernummer af of professionals in deze tijd van participatie en eigen kracht nog mogen helpen. Verder sluit Andries Baart de serie Praktisch Wijze Professional af en besteden we aandacht aan de inzet van ervaringsdeskundigen én de inzet van ervaring van professionals zelf.
In de hal bij Movisie liep ik collega Marcel Ham tegen het lijf. Hij leidt het Tijdschrift voor Sociale Vraagstukken. Ik was er met redacteur Sophie van Hogendorp voor een ronde tafel over ervaringsdeskundigsheid. U leest het artikel verderop in dit nummer. Collega Ham zei grijnzend, ik parafraseer een beetje: ah, de volgende paradigmawisseling, de ervaringsdeskundige vervangt de professional.
‘Ik heb geleerd het gesprek aan te gaan’, zegt een Marokkaanse studente in een interview tegen mij over de vooroordelen die ze tegenkomt. Ze heeft ook geleerd, vertelt ze, naar zichzelf te kijken, naar haar eigen vooroordelen. Op een gegeven moment merkte ze dat mensen op straat wegkeken als ze oogcontact maakte.
Het is zoeken naar een nieuwe rolverdeling in het sociaal domein. Lector Lilian Linders (Fontys Hogescholen): ‘We zeggen wel maatwerk, maar maatwerk voor wie dan?’
Schaf huisuitzettingen gewoon af. Aldus het Instituut voor Publieke Waarden vorige maand in Z+W. Drie andere deskundigen reageren. ‘De boodschap dat wat je ook doet, je nooit je huis wordt uitgezet, is de verkeerde’
Een aantal gemeenten eist volledige toegang tot de patiëntendossiers van vrijgevestigde aanbieders in de jeugdzorg. Dat blijkt uit contracten die de redactie kon inzien. De contracten zijn in strijd met de Jeugdwet.
‘Zelf heb ik niet zoveel last van vooroordelen. Maar na een aanslag zoals in Parijs merk ik bijvoorbeeld wel in mijn werk in de supermarkt dat een oudere vrouw niet door mij geholpen wil worden. Dat knaagt wel aan mij. Ik wil leren om op zo’n moment goed te kunnen reageren.’
In de sociaal wijkteams verschuift het werk van ‘zorgen voor’ naar ‘zorgen dat’, met meer inbreng van vrijwilligers en mantelzorgers. Dit leidt tot ethische dilemma’s waar wijkteams nog te weinig over praten, vindt Alies Struijs van het Centrum voor Ethiek en Gezondheid (CEG).
Een jaren 30-woning in een Utrechtse volksbuurt die vanbinnen verrassend groter is dan de gevel doet vermoeden. Een open keuken met skylights in het plafond, flesjes van de tien maanden jonge Jeske op het aanrecht en een grote houten keukentafel. Geen werkplek, benadrukt Jelle de Boer (32), sociaal makelaar en vlogger (videoblogger) bij welzijnsorganisatie Wijk&co in Utrecht. ‘Ik ben heel gepassioneerd bezig met mijn baan, maar ik scheid duidelijk werk en privé. Ik ben na de hbo-opleiding Maatschappelijk Werk begonnen in de jeugdhulpverlening en in de tijd dat ik crisisopvang deed, ging ’s avonds regelmatig de telefoon. Daar ben ik nu klaar mee; mijn mobiele telefoon gaat uit na werktijd.
‘Voor een participatiesamenleving, moet je eerst culturen en geloven verbinden.’ Amina Sebbar is opvoedcoach, gespecialiseerd in multiculturele gezinnen. Geen vetpot in Venray, maar wel nodig.
In de vorige vijf edities van Zorg+Welzijn werd verkend wat een goede professional kenmerkt. Praktische wijsheid, zo vertelde hoogleraar Andries Baart. Vier casussen lieten achtereenvolgens zien wat dat is. Het laatste woord is aan Baart zelf.
Had de professional voor de familie net een schuldhulpverleningstraject in gang gezet, jaagt de moeder al haar leefgeld er doorheen in de speelgoedwinkel. Hoe houd je moed om een impulsieve cliënt goed te kunnen begeleiden?
Tijdens Support 2016 in de Jaarbeurs Utrecht in mei was de pop-upspeelplek van de Speeltuinbende met een rolstoelparcours en speeltoestellen voor de bezoekers the place to be. ‘Bendeleider’ Ilse van der Put legt uit wat haar stichting doet. ‘De Speeltuinbende is zes jaar geleden opgericht door de Nederlandse Stichting voor het Gehandicapte Kind (NSGK) als testteam voor kinderen met en zonder handicap, en hun ouders. Wij testen speelplekken op toegankelijkheid en samenspelen, opdat alle kinderen kunnen meedoen.
De ervaringsdeskundige is in opkomst. Eerst in de ggz, maar nu ook in de schuldhulpverlening en de wijkteams. Movisie omarmt de trend. ‘De ervaringsdeskundige verkleint de afstand tussen cliënt en hulpverlener.’
Sociaal professionals willen beter samenwerken en zoeken nieuwe vormen om kennis en ideeën snel uit te wisselen. Esther Kopmels initieerde een digitaal platform: deelmee.nl.
Jonge sociaal professionals vinden met vallen en opstaan hun weg op de arbeidsmarkt. ‘Veel van hen zetten een eigen bedrijf op of starten een burgerinitiatief. Het is immers maar de vraag in welke vorm bestaande organisaties blijven bestaan.’
Nieuwe digitale ontwikkelingen, handige apps en gadgets voor het sociaal domein. Heb je tips? Mail dan: zorgenwelzijn@bsl.nl
Om toegang te krijgen tot de schuldhulpverlening moeten mensen gemotiveerd zijn. Dit is een belangrijk uitgangspunt. Schuldsaneringstrajecten zijn lang en zwaar. Nog steeds vallen veel mensen tijdens een traject uit door nieuwe schulden te maken of verplichtingen niet na te komen. Gebrek aan motivatie is één van de belangrijkste oorzaken waarom mensen uitvallen. Mensen hebben moeite om lange tijd onder strikte regels met weinig rond te moeten komen.