Ruim dertig procent van de verpleegkundigen en verzorgenden in de wijkzorg vindt dat ze meer taken moeten overdragen dan verantwoord voor de belasting van de mantelzorger. Zo blijkt uit het onderzoek, dat werd gehouden onder bijna duizend leden van V&VN. De deelnemers aan het onderzoek concluderen dat veel mantelzorgers overbelast zijn en daardoor het risico lopen zelf ziek te worden. ‘Zestig procent van de wijkverpleegkundigen en verzorgenden pakt daarom wel eens taken op die niet in het zorgpakket horen om de mantelzorger te ontlasten, zoals schoonmaken’, zo laat de beroepsvereniging weten.
Mezzo: ‘Wij ontvangen signalen van mantelzorgers dat er niet alleen vragen zijn over de kwaliteit van de zorgverlening, maar horen ook over buitenproportionele eisen die aan (werkende) mantelzorgers worden gesteld om aanvullende zorg te leveren.’ Lees meer >>
Oplossing
Fleur Kusters, woordvoerder van Mezzo: ‘Als een wijkverpleegkundige constateert dat een mantelzorger overbelast is, is het zeer te prijzen dat ze geen extra taken bij de mantelzorger neerlegt. Maar dit is natuurlijk niet de oplossing.’
Huishoudelijke hulp
V&VN sluit zich hierbij aan. In een persbericht laat de vereniging weten: ‘V&VN heeft begrip voor verpleegkundigen en verzorgenden die taken van mantelzorgers overnemen, maar ziet dit zeker niet als oplossing voor de overbelasting die mantelzorgers ervaren. De vraag is of cliënten en mantelzorgers de gemeente weten te vinden voor de inzet van huishoudelijke hulp en de inzet van vrijwilligers. Er bestaat een kloof tussen de hulp die cliënten in de wijk nodig hebben en de ondersteuning die gemeenten aanbieden. Het kan niet zo zijn dat de wijkverpleging deze kloof moet dichten. Als wijkverpleegkundigen bij een cliënt huishoudelijke of andere hulp indiceren moeten gemeenten dat serieus nemen.’
Signaal
Fleur Kusters is blij met het onderzoek en de berichtgeving van V&VN. ‘Dit is voor ons een belangrijk signaal dat vanuit een andere groep komt dan de mantelzorgers zelf. We gaan dit dan ook zeker meenemen in onze acties.’
En dan is er voor de mantelzorgers GGZ ook nog de administratieve rompslomp als men bijvoorbeeld een pgb begeleiding psychiatrie aan wil vragen, dat het afhangt van de kennis van de ambtenaren en de politiek, de enorme verschillen qua tarieven… De woonplaats bepaalt of men hulp krijgt en tegen welk tarief. Het komt voor dat mantelzorgers moeten toeleggen omdat zelfs de REISKOSTEN niet gedekt worden door het lage tarief….
Mede door de hoge eigen bijdrage worden de mantelzorgers ook overbelast. Het is voor veel mensen niet op te brengen omdat voor chronisch zieken al een veel minder inkomen betekent en hoge kosten met zich mee brengt waar helemaal geen rekening mee gehouden wordt.Het huis houden wordt al veel en veel duurder als de vrouw niets kan. Het eten koken en de ingrediënten zijn veel duurder omdat de man ook al overbelast . Weten ze wel wat een impact het heeft voor een gezin waarvan er een in het gezin bijna niets kan??? Verdriet en zorgen en ook voor de omgeving. Verschrikkelijk.