In 2016 ontving 41 procent van de Nederlanders die hulpbehoevend was, zorg van een naaste. Vergeleken met een jaar eerder is dit een toename van bijna tien procent. In het rapport is te lezen dat deze toename vooral te wijden is aan de verdubbeling van de incidentele mantelzorg. Het aantal mantelzorgontvangers dat niet wordt verzorgd, maar wel regelmatig of af en toe wordt geholpen, is in 2016 bijna dubbel zo hoog als in 2015: 27 procent versus 13 procent.
Intensieve mantelzorg
Sinds 2014 zijn er ieder jaar meer mantelzorgers bij gekomen. Vergeleken met de situatie voor de transities, zijn vooral de intensieve mantelzorg (van 4 naar 14 procent) en de vrijwillige ondersteuning (van 37 naar 41 procent) toegenomen.
Mantelzorgondersteuning
Ondanks dat er dus steeds meer mantelzorgers zijn, ervaren de Nederlandse mantelzorgers momenteel minder belasting ten gevolge van hun inspanningen dan twee jaar geleden. ‘In 2016 zei 35 procent dat zij de mantelzorgtaken goed aankunnen, tegenover 21 procent in 2014. De groep die het soms zwaar vindt is gedaald. Parallel hieraan loopt de ontwikkeling rondom mantelzorgondersteuning. De groep mantelzorgers die enigszins of veel behoefte heeft aan ondersteuning is gekrompen naar 45 procent ten opzichte van 55 procent voor de decentralisaties.’
Bijna een kwart van de Nederlandse mantelzorgers tegenwerking van instanties en gemeenten op het gebied van wonen. Lees meer >>
Belang
Het belang van mantelzorg wordt door ontvangers hiervan nog altijd als groot gezien, maar neemt wel wat af. Op dit moment vindt bijna driekwart (73 procent) van de mantelzorgontvangers de mantelzorg heel belangrijk tot essentieel. In 2015 was dat aantal nog 78 procent.
Onderzoek
I&O Research deed voor de vierde keer grootschalig onderzoek naar de beleving van het sociaal domein voor en na de decentralisaties Wmo, jeugdhulp en Participatiewet. De eerste keer gebeurde dat in december 2014, de vierde keer in december 216. Aan de laatste meting deden 10.839 Nederlanders mee. ‘Doel van het langlopende onderzoek is het in kaart brengen van het effect van de decentralisaties op de waardering van de geboden zorg en ondersteuning. Ook het vertrouwen dat de decentralisaties op termijn betere zorg brengen wordt in het onderzoek meegenomen.’
