Door Annette Rebel – Met 60.000 aangiften per jaar is huiselijk geweld het
meest aangegeven delict in Nederland. Hieronder valt elke vorm van aantasting
van de persoonlijke integriteit: seksueel misbruik, mishandeling, verbaal geweld
en verwaarlozing. (Foto door Ram van Meel)
In alle lagen van de bevolking komt huiselijk geweld voor. ‘Rijke
mensen, arme gezinnen, autochtoon of allochtoon, homo of hetero, geletterd of
ongeletterd. Het gebeurt overal.’
Geen hokjesverdeling
GZ-psycholoog Marieke Delfgaauw doet niet mee aan de hokjesverdeling per
etniciteit of sociale status om de oorzaken van huiselijk geweld te definiëren.
Daarvoor heeft ze teveel ervaring met plegers. Die ontmoet de expert dagelijks
op de forensische polikliniek van GGzE (geïntegreerde geestelijke
gezondheidszorg in Eindhoven).
‘De daders komen via de reclassering – na een procesverbaal wegens geweld –
of uit eigen beweging bij onze polikliniek voor behandeling. We helpen ze
inzicht te krijgen in hun eigen emoties en gedrag. De volledige
verantwoordelijkheid nemen voor je eigen handelen vormt de kern van onze
behandeling.’
Een klapjeSchaamte en schuldgevoel maken het verre van
gemakkelijk om eerlijk te zijn over geweld. In eerste instantie hebben daders de
neiging om hun gedrag te bagatelliseren of de schuld bij het slachtoffer te
leggen.
Delfgaauw licht toe: ‘Ach, een klapje, zeggen ze dan. Dat is toch niet zo
erg? Of ze wijzen beschuldigend naar het slachtoffer, hun partner of kind. Die
zou zo ontzettend vervelend zijn geweest, dat een pak slaag wel terecht was.
Overigens speelt in ongeveer de helft van de gevallen alcohol een belangrijke
rol. Ook daar probeert een dader zich soms achter te verschuilen. Door de drank
zou hij zichzelf niet meer in de hand hebben gehad.’
De kunst bij het uitbannen van geweld is om plegers ervan bewust te
maken dat zij voor de volle honderd procent verantwoordelijk zijn voor hun eigen
gedrag. ‘Hoe irritant ze hun vrouw, man of kind ook vinden. Boosheid hierover is
hun eigen reactie en de keuze om te slaan ligt volledig bij henzelf. Ook als je
gedronken hebt. Veel van mijn cliënten waren zelf nog niet op dat idee gekomen’,
aldus Delfgaauw.
Eye-opener
‘Die bewustwording is een ware eye-opener. En pas wanneer ze dat bewustzijn
hebben, kunnen ze voor zichzelf nagaan waarom ze zo boos worden. Vervolgens
bedenken ze met hun therapeut manieren om anders met hun kwaadheid om te gaan.
Zoals relativeren in plaats van slaan. Niet naar de fles grijpen, maar een
stukje wandelen. Vaak omarmen cliënten aangereikte alternatieven met open armen
en zeggen ze dat ze de oplossingen veel eerder hadden willen weten. Het scheelt
zoveel stress.’
Zie ook het dossier
dossiers/id51202/huiselijk_geweld.html”>Huiselijk geweld
Het gehele artikel is te lezen in Zorg + Welzijn Magazine 5, mei
2007. Drie maanden na publicatie wordt het op de website
geplaatst.
