Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Meisjes zwijgen vaak lang over verkrachting

Veel verkrachte tienermeisjes blijven verstoken van hulp, omdat ze het misdrijf verzwijgen. Daardoor kunnen hun psychische klachten verergeren, stelt psycholoog Iva Bicanic van het landelijk Psychotraumacentrum van het Universitair Medisch Centrum Utrecht.
Meisjes zwijgen vaak lang over verkrachting

Bicanic deed promotieonderzoek onder ongeveer 350 slachtoffers die de afgelopen vijf jaar door het Psychotraumacentrum zijn behandeld. Gemiddeld zwijgen de slachtoffers – overvallen door schaamte en schuldgevoelens – een jaar lang over de verkrachting en proberen die te vergeten. Hierover berichtte het Nederlands Dagblad afgelopen zaterdag.

Bekende
Meer dan de helft van de tienermeisjes die worden verkracht, was op dat moment nog maagd. De meesten zijn verkracht door een bekende: iemand van school of uit het uitgaansleven. In 30 procent van de gevallen was de dader een wildvreemde. De meisjes stoppen de ervaring vaak weg, doen niet meteen aangifte en laten zich ook niet testen op seksueel overdraagbare ziekten. Pas na gemiddeld een jaar vertrouwen ze hun ervaring toe aan een vriendin. Die zorgt er dan vaak voor dat ook de ouders ervan horen.

Groepstherapie
Na gemiddeld anderhalf jaar komen de slachtoffers terecht bij het landelijke Psychotraumacentrum. De jongsten, die daar groepstherapie krijgen, zijn dan dertien jaar. De meisjes hebben dan vaak alsnog aangifte gedaan van verkrachting of aanranding en zijn door de politie doorverwezen. Waar de meisjes terechtkomen die geen aangifte doen, is de vraag, zo zei Bicanic tegen het dagblad. ‘Ze hebben zelf geen idee waar ze met hun problemen terechtkunnen.’

Stressstoornis
Tijdens de periode van stilzwijgen kunnen traumatische problemen verergeren. De meisjes gaan steeds slechter slapen, kunnen zich niet meer concentreren en krijgen leerproblemen op school; ze zien de verkrachting steeds weer voor zich en mijden situaties die hen daaraan doen denken. Volgens Bicanic zouden veel problemen – zoals een posttraumatische stressstoornis (PTTS) – zijn te voorkomen door eerder hulp te bieden. De kans op PTSS is relatief hoog na een verkrachting. ‘De dader is heel dichtbij gekomen. De meisjes hebben doodsangsten uitgestaan, sommigen dachten het seksuele geweld niet te overleven.’

Misdrijf
Het zou goed zijn als een slachtoffer al een maand na het misdrijf gescreend wordt op blijvende klachten, zegt Bicanic. Hoe eerder problemen worden gesignaleerd, hoe sneller de meisjes kunnen worden behandeld. Eind deze maand houdt het Psychotraumacentrum van het UMC Utrecht een internationaal congres over hoe de hulp aan verkrachtingsslachtoffers verbeterd kan worden.

Meer nieuws in uw inbox? Klik hier voor de gratis Zorg + Welzijn  Nieuwsbrief. Voor meer achtergronden en opinies, neem hier een abonnement op Zorg + Welzijn Magazine.

 

Volg Zorg+welzijn op Twitter

Bron: Nederlands Dagblad/UMC Utrecht, foto: stock.xchng

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.