Dakloze mensen overlijden vaak in maatschappelijke opvang. Daar ligt de focus logischerwijs niet in de eerste plaats op palliatieve zorg. Dit zorgt voor schrijnende situaties, ziet Hanna Klop, die recent promoveerde op onderzoek naar de laatste levensfase van deze mensen. ‘Ze worden soms zeer kort voor hun overlijden nog overgeplaatst naar een nieuwe omgeving.’
Jos is een man van 47 jaar oud. Hij ziet er verzorgd uit, hoogstens een beetje verweerd. Aan de buitenkant zie je dus niet dat hij dakloos is. Overdag loopt hij rond in de stad met zijn trouwe viervoeter naast hem. ‘s Avonds zijn ze welkom in de nachtopvang.
Het gaat niet zo goed met Jos. Hij is ziek. Dat erkennen is moeilijk, want hij leeft en overleeft al jaren
