Door Carolien Stam – De vrijblijvendheid van afspraken tussen instanties en professionals in de jeugdzorg is ten einde, als het aan minister Rouvoet ligt. Hij heeft een wetsvoorstel in voorbereiding om sluitende afspraken tussen instanties wettelijk te verankeren. ‘Het stadium van de hoop dat professionals zelf van de noodzaak van samenwerkingsafspraken doordrongen zijn, is voorbij. Ik wil een sluitende aanpak, onder regie van de gemeenten. Huisartsen, politie, leerplichtambtenaar, schoolmaatschappelijk werk en ook de jeugdzorg moeten elkaar weten te vinden om een gestructureerd hulpverleningsplan voor een kind op te zetten. Als deze partijen hun afspraken niet nakomen, worden ze er door de Inspectie voor de Jeugdzorg op aangesproken. Want die gaat toezien op de naleving van de wettelijke verplichtingen. We moeten zorgen voor een sluitend netwerk op lokaal niveau.’

Hij wil grip krijgen op de groeiende problemen van de jeugd, en gezinnen ondersteunen. Daarvoor kan hij rekenen op extra geld van het kabinet en op onafgebroken en kritische maatschappelijke aandacht. Minister Rouvoet van Jeugd en Gezin trekt zijn eigen plan, als consciëntieus hoeder van de Nederlandse jeugd. Hij heeft het tij en het budget mee, maar hij kan zich geen misser veroorloven. Tot nu toe ligt hij ‘op koers’. Zijn werkprogramma: ‘Alle Kansen voor Alle Kinderen’, waarin de doelen voor de jeugd in deze kabinetsperiode zijn opgenomen, is zijn leidraad.

Doelen
De minister van Jeugd en Gezin is nog lang niet klaar. Op de vraag wat hij de komende tweeënhalf jaar nog wil bereiken volgt de bijna gehele opsomming van doelen uit het werkprogramma. Maar Rouvoet is zich ook erg bewust van het belang en de medewerking van de professionals om die doelen te realiseren: ‘In 2007 is de professionalisering in de jeugdsector in gang gezet, de bureaucratie wordt aangepakt. In 2009 wil ik af zijn van de wachtlijsten, veel eerder dan we van plan waren. Dat vergt veel van de sector, maar het gevoel van urgentie is heel groot. Omdat we met elkaar de zorg voor de jeugd op orde willen krijgen.’

Imagoprobleem
Dat de jeugdzorg met een problematisch imago kampt, daar wil minister Rouvoet eigenlijk niet van horen. Het voorbeeld van de jeugdwerkers die op feestjes liever niet meer vertellen dat ze gezinsvoogd zijn, pareert hij met de hem kenmerkende halfvol in plaats van halfleeg-benadering: ‘Mijn ervaring is dat professionals in de jeugdzorg wel trots zijn op wat ze doen, maar ze voelen zich niet altijd maatschappelijk gewaardeerd. Dat komt door de eenzijdige negatieve aandacht in de media.’

U kunt het hele artikel lezen in Zorg + Welzijn Magazine nummer 10, oktober 2008