Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Multiculturele huiskamer geeft iedereen de ruimte: ‘De Brug is mijn levensader’

In de multiculturele huiskamer van Stichting De Brug in Amsterdam-West kan iedereen zichzelf zijn. Of je nou een hoofddoekje draagt, gehandicapt bent of een kleurtje hebt. Wederzijdse acceptatie van alle culturen staat centraal. De Brug won in 2003 het Appeltje van Oranje, de jaarlijkse prijs van het Oranje Fonds voor succesvolle welzijnsprojecten.
Multiculturele huiskamer geeft iedereen de ruimte: ‘De Brug is mijn levensader’


Een Marokkaanse vrouw zit aan de hoek van de tafel en kijkt beteuterd voor

zich uit. Cor van Drongelen, voorzitter van Stichting De Brug, ziet haar zitten

en beseft dat de vrouw allesbehalve lekker in haar vel zit. (Foto Luc Nijenhuis

(APCP))

Hoewel Cor geen woord Marokkaans spreekt en de Marokkaanse geen Nederlands,

weet Cor wel binnen mum van tijd een lach op het gezicht van de vrouw te

toveren.

‘Ik ging bij haar zitten en keek haar aan. Ik praatte met mijn handen en

voeten. Wat blijkt? Ze mist haar kinderen, die wonen in Marokko. Door het gemis

heeft ze nergens trek meer in. Broodmager is ze. Terwijl ik met haar praat, is

er een soort chemie. Geen idee wat het is, maar ze liep weer lachend de deur

uit. Ze heeft zelfs een half broodje gegeten.’

Charisma In 1983 richtten de Zusters van de Goddelijke

Voorzienigheid en paters Kruisheren uit Geuzeveld het huiskamerproject op. Doel

was om alleenstaande mensen met elkaar in contact te brengen en hen een veilige

haven te bieden. De multiculturele huiskamer van vandaag is een ontmoetingsplek

voor iedereen: ouderen, gehandicapten, allochtone en autochtone buurtbewoners.

De 61-jarige Cor van Drongelen is een begrip bij De Brug. Het moment dat

Cor het gebouw van de stichting in Geuzenveld binnen komt, kan niemand ontgaan.

Ze maakt altijd tijd voor een praatje en haar enthousiasme werkt aanstekelijk.

Net als de meeste bezoekers van De Brug, behoort ook Cor tot een

minderheidsgroep. Ze is lichamelijk gehandicapt en rijdt in een rolstoel. Maar

dat belemmert haar niet om zich voor meer dan honderd procent voor de stichting

in te zetten.

‘Ik wil mensen uit een sociaal isolement halen en ze assertiever maken,

zodat ze kunnen meedraaien in de maatschappij. Vrouwen die lange tijd thuis

opgesloten zitten en de stap zetten om hier binnen te komen, zie je

groeien.’

‘Ze worden assertiever en durven nu voor zichzelf op te komen. Dat geeft

mij zoveel energie. Neem het voorbeeld van die Marokkaanse vrouw die ik

vanmorgen aansprak. Ze kon haar verhaal bij iemand kwijt en putte daar zoveel

kracht uit. Dat doet mij goed.’

VrijwilligersCor van Drongelen is dag in dag uit bezig

om het de bezoekers van De Brug zo veel mogelijk naar de zin te maken. ‘We

hebben zo’n vierhonderd bezoekers per jaar, die samen circa tienduizend keer de

huiskamer bezoeken. Dat betekent een hoop werk, maar gelukkig hoef ik het niet

allemaal alleen te doen.’

Cor doelt op het team van vrijwilligers dat zij om zich heen heeft

verzameld. Daar is overigens geen enkele betaalde kracht bij. ‘Daarmee creëer je

gelijkheid’, legt Cor uit. ‘Sociale activering op De Brug vindt enerzijds plaats

door het organiseren van activiteiten. Anderzijds is het een plaats waar mensen

zich kunnen inzetten als vrijwilliger.’

Link:
name=”De Brug”>Stichting De Brug

Het gehele artikel is te lezen in Zorg + Welzijn Magazine 4, april

2007. Drie maanden na publicatie wordt het op de website

geplaatst.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.