‘In Rotterdam zegt een kwart van de ouderen niemand te hebben om op terug te vallen’, zei de Rotterdamse Wethouder De Jonge  tijdens zijn Nationale Eenzaamheid Lezing 2016. ’49 Procent van de mensen in Rotterdam zegt eenzaam te zijn. Er zijn mensen die stellen dat eenzaamheid hoort bij de grote stad. Ik wil me daar niet bij neerleggen. Niemand mag zich daar bij neerleggen. Het kan niet dat de halve stad zegt eenzaam te zijn.’

Eenzaamheid

‘Ik weiger al helemaal om me neer te leggen bij de defaitistische conclusie van een drietal hoogleraren’, stelt De Jonge. Lees dit artikel op Zorg+Welzijn>> ‘Zij zeggen dat overheidsbeleid om de eenzaamheid op te lossen niets zal helpen. Geen enkele interventie zou helpen. Mensen zelf zouden hun eigen eenzaamheid moeten oplossen. Mensen moeten, als ze nog vitaal zijn en midden in het leven staan – hun netwerk goed onderhouden.’

Wijkteam

Volgens de wethouder is de aanpak van eenzaamheid een van de prioriteiten van het Rotterdamse stadsbestuur: ‘We zijn in 2014 gestart met een actieprogramma onder de titel Voor Mekaar. We kiezen voor een duidelijke wijkgerichte aanpak en richten daar ons welzijnsbeleid op in. En we bouwen met de wijkteams aan een fijnmazig zorgstelsel. Bij de start van het programma hebben we ons gerealiseerd dat, willen we mensen mobiliseren om iets aan eenzaamheid doen, we allereerst het taboe op het spreken over eenzaamheid zullen moeten doorbreken.’

Opa’s en oma’s passen op een huisdier, kortweg OOPOEH, heeft de Nationale Eenzaamheid Prijs gewonnen. Eenzaamheid de deur uit door ouderen aan een huisdier en aan het baasje te verbinden. Lees meer>>

Wijkgerichte aanpak

‘Het hart van onze aanpak’, aldus De Jonge, ‘is een intensieve, wijkgerichte benadering met de focus op de 75-plussers die daar wonen. Want op die leeftijd beginnen de ongemakken vaak op te spelen. Door afnemende gezondheid of teruglopende mobiliteit maar ook door het wegvallen van steeds meer mensen uit het sociale netwerk. De aanpak is wijkgericht, omdat de actieradius van deze groep onontkoombaar afneemt en hun leven zich dus voornamelijk in de straat en de buurt afspeelt.’

Vliegwiel

‘Onze aanpak is nodig om de eerste stappen tegen eenzaamheid te zetten en om als vliegwiel te fungeren. Maar uiteindelijk zijn wij inwoners het zelf, die het moeten doen. Wij zijn die buurman of buurvrouw die af en toe eens aanbelt bij die oudere man of vrouw een paar huizen verderop. Wij zijn die collega van de vrouw die door de zware zorg voor haar zieke partner nauwelijks een sociaal netwerk heeft. We moeten weer meer leren om een samenleving te zijn,’ aldus de Rotterdamse wethouder Hugo de Jonge op het Nationaal Eenzaamheids Congres op 22 september in Rotterdam.

Lees de gehele Nationale Eenzaamheid Lezing 2016 van Hugo de Jonge>>>