Door Wilma Vorselman – In de ruilwinkel speelt geld geen rol, maar draait het om punten. Punten verdienen en punten uitgeven. Iedereen kan zich gratis laten inschrijven en deelnemer worden. Nieuwe deelnemers ontvangen vijftien punten op zijn of haar ruilrekening, zodat zij direct artikelen kunnen uitzoeken en meenemen. Als men spullen aflevert, bepaalt diegene zelf hoeveel punten het moet opbrengen. ‘Kleding, huishoudelijke apparaten, cd’s, speelgoed, meubelen; je kunt het zo gek niet bedenken of we hebben het in de handen gehad’, vertelt coördinator Nel Bouterse. Naast het uitwisselen van goederen kunnen de deelnemers diensten vragen en aanbieden. Zo is er een oudere dame die op zoek is naar iemand die het gras gemaaid wil hebben. De vrijwilligers van de ruilwinkel leggen het contact, de mensen onderling maken de afspraak en spreken het aantal punten af.
Sinds de opening in november 2006 weten de bewoners van Goes de winkel goed te vinden. ‘De teller van het aantal deelnemers staat nu op 2.444. Onze doelstelling van twee- tot driehonderd aanmeldingen per jaar zijn dan ook ruimschoots gehaald.’ Daarnaast merkt Bouterse, die werkzaam is bij de initiatiefnemer van het project, Stichting Maatschappelijk Werk en Welzijn Oosterschelderegio (SMWO), dat de ruilwinkel als werkervarings- of re-integratieplaats in trek is bij werkzoekenden. ‘In mijn functie bemiddel ik in vrijwilligerswerk en krijg regelmatig de vraag of er nog plek is bij de ruilwinkel. We werken nu zelfs met een wachtlijst.’
Sociaal netwerk
De meeste deelnemers bezoeken de winkel op regelmatige basis. Het principe van de ruilwinkel is dan ook veel meer dan ruilen. Het idee erachter is dat de winkel een ontmoetingsplek kan zijn en dat de achttien vrijwilligers een eigen netwerk en naamsbekendheid opbouwen. Zo ontstaan er in een wijk weer nieuwe, sociale netwerken. Zij kunnen mensen met elkaar in contact brengen, staan klaar voor een praatje. Dat is heel belangrijk voor de mensen die in problemen dreigen te komen.
Bouterse: ‘Bezoekers drinken een kop koffie en raken aan de praat. Soms komen er problemen op tafel. Dan worden mensen doorverwezen. En wat ik zo leuk vind, is dat iedereen bij ons komt. Allochtonen, autochtonen, arm en rijk.’
Sponsoring
Als inspiratiebron dienden de ruilwinkels in Rotterdam, vertelt projectleider Anne Baron. ‘Deze hebben we bezocht en als basis gebruikt voor de ruilwinkel in Goes.’
‘Dankzij de financiële steun van de provincie Zeeland, gemeente Goes, woningbouwvereniging RWS en het Oranje Fonds konden we ruim twee jaar geleden starten. De gemeente zal ons financieel blijven steunen, omdat het project prima past in de doelstellingen van de Wmo, namelijk sociale activering, burgerparticipatie, armoedebestrijding en het bieden van werkervarings- en reïntegratieplaatsen. Maar je dient je horizon te verbreden. Zo kijken we naar de sponsormogelijkheden in het bedrijfsleven. De verhuizing begin dit jaar heeft wat dat betreft nuttige nieuwe contacten opgeleverd met een aantal lokale bedrijven als een aannemer, cateraar en schildersbedrijf.’
De Ruilwinkel in Goes is een initiatief van Stichting Maatschappelijk Werk en Welzijn Oosterschelderegio. Het project is genomineerd voor de Appeltjes van Oranje 2009.
Dit artikel staat in Zorg + Welzijn Magazine nummer 12, december 2008
Bron: Foto: ruilwinkel Goes
Ineke, weggeven is geen oplossing, het is goed als iemand er iets voor moet doen, door spullen of diensten in te brengen en daarmee punten te sparen en met die punten weer iets terug kan krijgen.
Iedereen is wel goed in iets of heeft wel spullen die hij/zij niet gebruikt, als mensen er niets voor willen doen zijn ze het ruilsysteem ook niet waard.
Voor wat hoort wat!
In Amsterdam heb je een soortgelijke instelling maar daar ligt de nadruk vooral op het aanbieden / vragen van diensten, Noppes genaamd. Spullen zijn vrij makkelijk te krijgen en te geven maar bij inmateriele dingen, zoals het organiseren van je administratie of hulp bij het opnieuw inrichten van je huis, is het niet makkelijk iemand te vinden.
Bij Noppes betaal je met noppes en je krijgt die ook weer terug als je diensten of spullen aanbiedt.
De meerwaarde van deze opzet is ook dat mensen met elkaar in contact komen voor korte of langere tijd, ideel dus.
Dit soort dingen zijn gewoon nutteloos, in Goes heb je zoveel van die mensen die daar doelloss rondhangen. Bovendien komt er toch een bepaalde kliek opaf, ik vind dan ook dat dit niet of nauwelijks bijdraagt aan de sociale cohesie.
In Zwolle zijn we bezig de weggeefwinkel te heropenen. Uit ervaring weten we dat deze in een enorme behoefte zal voorzien, zoals de ervaring in Goes ook leert. Verschil is dat wij zonder inschrijving en punten werken. Alleen……Niemand wil ons tot nu toe een pand ter beschikking stellen, terwijl er zoveel leeg staat!