Het kabinet vindt dat in normale gevallen geen ontslagvergoeding past. In de beloning van de bestuurders moet rekening worden gehouden met een compensatie voor het risico op ontslag.
Als zij straks toch een te hoge ontslagvergoeding krijgen, dan wordt het deel dat hoger is dan een jaarsalaris teruggevorderd.
Topfunctionarissen
De ministerraad heeft op voorstel van minister Ter Horst (Binnenlandse Zaken) ingestemd met het verbod op ontslagvergoedingen van meer dan een jaarsalaris. Het wordt opgenomen in de Wet normering uit publieke middelen gefinancierde beloning topfunctionarissen, die nu in voorbereiding is. Het besluit komt overeen met het advies van de commissie-Dijkstal uit mei 2009.
Terugvorderen
Het kabinet is van mening dat in normale gevallen geen ontslagvergoeding past. Een compensatie voor het risico op ontslag hoort in de beloning van de bestuurders verdisconteerd te zijn. In afwijking van het advies van de commissie-Dijkstal wil het kabinet geen uitzonderingen op de regel dat geen ontslagvergoeding hoger dan een jaarsalaris wordt toegekend. Is er toch sprake van een hogere ontslagvergoeding, dan zal het deel dat hoger is dan een jaarsalaris worden teruggevorderd.
Meer weten? Lees dan ook de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Daarvoor kunt u zich hier aanmelden.
Bron: ANP, foto: ANP/Lex van Lieshout
Maria.
Chique en genuanceerd antwoord. Dank je wel.
Onze meningen zijn – denk ik – duidelijk.
En ook duidelijk verschillend.
En dat is een groot goed, dat dat goed kán!
🙂
Jij maakt je zorgen over bonussen. Voor een deel terecht.
Ik blijf me zorgen maken om de uitverkoop van de BV NL. (nieuw recent voorbeeld: handelaren uit de Londense City stellen grootschalige verhuizing naar Spanje van grote zakenbanken voor door veranderend beloningsklimaat)
Wij willen beste beste werk in de BV NL. . En voor het beste werk hebben we de beste bedrijven nodig. En voor de beste bedrijven hebben we de beste bestuurders nodig. And they don’t come cheap. Zou ik ook niet doen.
Het is zooo jammer dat ze me niet vragen …
Ik zou zelfs netjes sparen, zoals Maria terecht suggesteert. 🙂
Helaas is de wereld niet eenvoudig.
Fijne dagen.
Rob.
Beste Rob, en verder alle anderen.
Allereerst mijn excuus dat ik mijn reactie wat venijnig begonnen was.
Dat vloeit ook voort uit bepaalde frustratie, wat ik in de zorg zie gebeuren van dichtbij, met inderdaad daarbij een geweldig exces.
Maar goed, geeft geen reden om jou persoonlijk aan te vallen.
En wat je stelling aangaat, tja ik ben niet blond en ik weet best wat je daarmee beogen wilt.
En ik weet ook wel dat de schoonmaker waarschijnlijk nooit de beslissingen kan nemen die de bewuste topman nemen moet.
Gelijk daarbij de aantekening, vraag mij ook stilletjes af wat de topman met het schoonmaken doet, maar dat is muggenziften.
Maar om even een andere droom uit de wereld te helpen, ik ben geen communist, nooit geweest en zal ik niet worden ook.
Dus ook deze toevoeging verbonden aan mijn naam is niet de juiste!
Alleen, ik blijf erbij dat topmensen, waar men ook werkt, niet meer en niet minder recht op een bonus dan welke werknemer dan ooit.
En ook deze persoon heeft tijdens zijn werk goed verdiend, in principe kan hij/zij zelfs beter een klap opvangen met de uitkering, dan iemand die vele malen minder verdiend heeft.
Dit is geen misgunnen, dit is gewoon hetgeen wat mijn mening is in deze.
Natuurlijk weet ik ook dat er grote beslissingen soms genomen meoten worden door topmensen, maar laten we wel zijn, hun inkomen is inherent aan deze zaken.
Ik weet nog goed dat mijn partner een bepaalde baan had, waar tot een bepaalde schaal overwerk werd uitbetaald, maar kwam je buiten deze schalen terecht, dus hoger, werd er verondersteld dat dit inherent aan het werk was, dus werd er gewoon verwacht dat je dat overwerk deed, zonder uitbetaling. En ook geen enkele bonus was daarbij, alleen soms een verhoging van salaris na een functioneringsgesprek.
En dat overwerk kwam heel vaak voor, doordat het werk was, wat gerelateerd is aan de samenleving, met al zijn ups en downs en ook alle onverwachte gevaren die er soms zijn en waren.
En ik kan dus over deze materie uit ervaring spreken.
En toch blijf ik een tegenstander van bonussen.
Als je zover gekomen bent dat je bestuurlijk kan en mag optreden hangt daar een prijskaartje aan. Je weet ook als je in die top zit dat je bijna nooit heel lang op diezelfde positie blijft zitten bij hetzelfde bedrijf/instelling.
Na een aantal jaar wil men meestal vers bloed op die plaats.
Dat is een gegeven waar je mee te maken krijgt, dat is algemeen bekend.
Deze mensen hebben een groot inkomen gehad tijdens hun werkzaamheden, heel vaak zijn ze maar heel kort werkloos, als men zelfs werkloos is, want juist heel vaak staat de volgende baan al klaar, niet altijd gelijk die topfunctie die men had, maar wel vaak de kans en de mogelijkheid om dat weer te bereiken.
Met een groot verschil van lagere inkomens/opleiding, daar is de werkloosheid vle malen hoger. En niet iedereen heeft dezelfde kansen gehad qua studie.
Dit is en blijft mijn mening.. heeft niets met coomunisme uit te staan, is een sociaal iets van mij.
Een beetje gestaafd met de regels van de instelling/bedrijf .
En zolang er nog zoveel echte nood ook in ons land is, waar mensen zonder eigen schuld in terecht zijn gekomen, vind ik dat je excessen als grote bonussen totaal niet moet handhaven. Sterker nog, dat zou niet eens ter sprake moeten komen.
LS en beste Maria.
Een ongefundeerde verdenking over mijn persoon de wereld inslingeren is geen chique manier van discussiëren. Je speelt op de persoon en gaat daarmee voorbij aan de belangrijkste inhoud.
Nee: het gaat niet over mij persoonlijk. Helaas niet …. 🙂
Ja: ik heb wel (redelijk breed empirisch) zicht op feiten die mijn standpunt onderbouwen. Ik volg deze discussie al enige tijd. Helaas is er geen wetenschappelijk bewijs (dat ik ken) voor mijn stelling voorhanden.
Ik heb wél een denkoefeing in de aanbieding. Eentje die mij ongetwijfeld op nog meer nare verdenkingen komt te staan. Ik blijf daarbij wél in de vergelijking die Maria aanhaalt.
Stel:
a) We vragen een topbestuurder de schoonmaakwerkzaamheden in zijn bedrijf tijdelijk ter hand te nemen en daarbij al zijn talenten en middelen aan te wenden. Wat denk je dat zijn slaagkans is?
b) We vragen een schoonmaker een aantal vitale besluiten voor de toekomst van zijn organisatie ter hand te nemen en daarbij al zijn talenten en middelen aan te wenden. Wat denk je dat zijn slaagkans is?
Geef voor jezelf nu eens een genuanceerd antwoord op deze vraag: wie denk dat de grootste slaagkans heeft en van wiens uitkomst is de toekomst van de organisatie en het leven van ál de mensen die er werken nu het meest afhankelijk?
Maria’s antwoord biedt een soort communistische suggestie.
We hebben ervaringen met de twee tegenpolen: het kapitalistisch en het communistisch model.
Het eerste model is zeker niet zonder thema’s, maar leeft nog steeds en vormt de economische grondvesten van onze hoogst ontwikkelde democratische ideeën. Het communistisch model is volkomen failliet. Ook China redt het alleen met de incorporatie van kapitalistische kaders en ruimte.
De BV NL heeft juist nu haar toptalenten hard nodig.
En mijn kinderen straks ook.
Een buitenlandse bestuurder “doesn’t give a rat’s ass” voor de belangen van de schoonmakers van de overzeese bedrijfspanden. Zijn politiek correcte antwoorden daargelaten.
Nee, ik stem niet (eens) rechts.
Rob.
Het hele verhaal van Rob, ja ik geloof dat deze persoon zijn eigen portemonnee aan het redden is.
Waarom moet een topman een ontslagvergoeding krijgen?
1. Is dat zoals Rob suggereert omdat deze topman zolang hij/zijn werkte, veel belasting heeft moeten betalen en zoals Rob dat uitlegt, gedaan voor iedereen hier in Nederland.
2. Moeten wij die topman/vrouw dankbaar zijn voor de hoeveelheid belasting die men betaald heeft?
3. De angst om na ontslag misschien niet meer zo’n goede baan te krijgen en daarom huis/haard te moeten verlaten samen met de luxe die men kon leven, in de tijd van het grote inkomen, is die reeël te noemen?
4. Ik denk het niet namelijk, het komt mij over dat deze persoon die periode dus op veel te grote voet geleefd heeft, en dus nu een stapje terug moet doen. Als deze persoon normaal geleefd zou hebben en net zoals zijn/haar collegae niet al het salaris tot op de bodem opmaakte per maand, dus een appeltje voor de dorst zou hebben, is deze bonus dus volledig overbodig.
5. de conclusie is dan ook, de bonussen die uitgereikt worden, zijn een gevolg van een
buitensporig leven wat die persoon geleeft heeft en nu de samenleving hem/haar mag helpen om nog op de oude voet door te leven.
Is dat rechtvaardig te noemen?
Ik geloof van niet, ook ik moet gewoon zelf opletten dat ik ook de volgende maand nog alles kan betalen, en kan daar ook niet het hele Nederlandse volk aansprakelijk stellen als ik te royaal geleefd heb en dat zelfs nog voort wil zetten.
6. Nee, de topfigusren moet eens van hun standpunt af komen, alsof zij de enige zijn die een positieve inbreng in hun bedrijf/afdeling hebben. Zij zijn net als alle andere medewerkers een radertje in het geheel, men heeft elkaar nodig. De één is niet belangrijker dan de ander, tot zelfs de schoonmaker van het kantoor van deze persoon is belangrijk, deed men dit niet meer, was het een vieze boel binnen no time
Ik denk dat er maar eens een omslag in het denken van deze mensen moet komen.
Dit alles heb ik niet zo maar verzonnen, ik weet van dichtbij hoe zoiets eraan toe gaat.
En nog steeds blijft men zichzelf schoonpraten en zelfs zo te praten dat men zichzelf ook gelooft dat het rechtvaardig is.
Niet (geheel) eens.
Zijn er excessen geweest? Absoluut.
Moet we daar vanaf? Zeker wel.
Maar willen wij niet ook de beste bestuurders?
Of willen we graag nog veel meer Noord-Zuid debacles?
Kwaliteiteit heeft zijn prijs. Terecht.
1) Vergeet niet: de mensen met die topinkomens betalen daar meer dan de helft belasting over en vervolgens betalen ze een forse belasting over opgebouwd vermogen. Nederland is nog steeds één van de landen met de hoogste inkomens- en vermogensbelastingdruk. Wij helpen daarmee al de toppers ons land uit.
2) Hoe zou voor jou het vooruitzicht zijn dat je eenvoudig uit je baan gekieperd kunt worden, dat je eigenlijk geen behoorlijke kans hebt op een positie op gelijkwaardig niveau en dat je dus met een jaartje je huis uit mag, dat aan je kinderen en familie mag uitleggen, etc. Mensen op werkleijke topfuncties hebben vaak een grote periode dat ze niet meer op dat niveau opereren en komen er vaak eenvoudigweg niet meer op terug. is dat een faire beloning van talent en de publieke aanwending daarvan?
3) En als je nu denkt – “lekker puh” dan vergeet je dat we die toppers in de BV NL heel erg hard nodig hebben. Maakt iemand zich nog zorgen over de uitstroom van de grootste werkgevers uit de BV NL? Wel eens nagedacht over nationale motieven van raden van bestuur en de topbestuurders daarin? Duitsland bezig gezien vooral de Duitse OPel fabriek te redden? De aandacht gezien van het Amerikaanse GM voor de Belgische fabriek?
De BV NL is hard op weg een brave uitvoerder te worden van werk, ons toebedeeld door buitenlandse toppers, die NL soms wel maar heel vaak ook niet het werk gunnen. Die toppers werken namelijk het liefst waar ze gewoon geld mógen verdienen. Het is misschien niet leuk, maar wel hoe onze wereld werkt. Waar staat “Gij zult uw talenten aanwenden”? En weet iedereen nog de twee betekenissen van het woord Talenten?
4) Vergeet ook niet dat de meeste ontslagregels bewust zijn aangegaan – op voorhand – om tijdens conflicten snél uit elkaar te kunnen zonder tussenkomst van rechters.
5) Onze woede richt zich op de mensen die hun taltentern inzetten voor het publieke domein. Onze volkswoede zou zich moeten richten op de mensen die die domme afspraken aangaan.
Ik vindt de inkomensdruk op toppers bijzonder ongezond. Het is een tegendraadse beweging tegen hetgeen zich in de rest van de wereld afspeelt en we zijn wel heel erg effectief bezig het toptalent met onze topbedrijven dit land uit te jagen.
De BV NL als tweede/derdewereldland van arbeid. Gefeliciteerd ermee! Niet voor mijn kinderen, graag.
Volkomen eens met Emmelie. Gelijke monnikken gelijke kappen.
Ik vind dat ze helemaal geen ontslag vergoeding moeten krijgen. Wij lopen allemaal het risico dat we ontslagen worden en krijgen geen ontslag vergoeding. Besteed dat geld aan mensen in nood in ons land