In het vandaag verschenen rapport ‘Wijkteams onder de loep: de averechtse gevolgen van goed bedoeld beleid’ stelt het Kwaliteitsinstituut voor het Sociaal Domein (KSD) dat de invoering van de wijkteams geen verbetering van de hulpverlening is en dat niet te verwachten valt dat doorontwikkeling van de wijkteams daar wel toe zal leiden.
Under cover
Harmen Jurgens, penvoerder van het onderzoek, heeft met collega’s maandenlang zestien wijkteams in Nederland geobserveerd. Zij liepen under cover mee om zo als ‘organisatie-antropoloog’ indrukken op te doen en te verwerken. ‘We hebben ons eerlijk gezegd wel verbaasd. De teams zijn groepen mensen die elkaar vaak niet eerder ontmoet hebben, terwijl in korte tijd de werklast van teams rap opliep. In een gemeente zijn wijkteamleden ingezet bij het terug verhuizen van ouderen naar hun eigen huis. In een andere gemeente is de lengte van het keukentafelgesprek gemaximeerd op één kopje koffie en is er zelfs langdurig gediscussieerd over het al dan niet aannemen van een koekje.’
Dit artikel verscheen 1 april op onze site, het had binnen zes uur meer dan 1500 pageviews. Onderzoeker en onderzoek zijn volledig verzonnen. In de begeleidende poll constateerden we tot onze niet geringe verbazing dat de helft van de deelnemers aan de poll zei één van de beschreven voorbeelden te herkennen in zijn of haar praktijk. We hopen oprecht dat dat niet waar is. Vrolijker werden we van berichten dat mensen gingen googlen op ‘Harmen Jurgens KSD’ om hem eens ongezouten de waarheid te zeggen. We nodigen jullie vooral uit om in de reacties te vertellen waar het wél goed gaat. En om misverstanden te voorkomen: slechts één dag per jaar moet u ons een beetje wantrouwen.
Specialisme
Jurgens stelt bovendien dat de professionals in een wijkteam in een mal geperst worden. ‘Het zijn van oorsprong allemaal mensen met verschillende specialismen. Eén van onze onderzoekers heeft meegemaakt dat de leden van het wijkteam gevraagd werd een week dezelfde kleding te dragen om te kijken of dit de saamhorigheid en identiteit zou bevorderen. Terwijl het toch de bedoeling was dat de professionals van elkaars expertise gebruik zouden maken.’
Ouderwets
De vraag of de onderzoeksmethode van het KSD wel door de beugel kan, vindt Jurgens ‘ouderwets denken’. ‘Het gaat allemaal om één doel: het verbeteren van de hulpverlening. Professionals zijn daar instrumenteel in, radartjes in een groter geheel. Het gaat erom dat grotere geheel beter te laten, daar is veel bij toegestaan.’
Onorthodox
Het KSD is begin 2014 opgericht door betrokken, landelijke partijen. Het instituut heeft als opdracht de ontwikkeling van het sociaal domein nauwgezet en, aldus Jurgens, ‘indien nodig op onorthodoxe wijze’ te volgen.
Wat te beoordelen als de doelstellingen niet eens geformuleerd zijn!?
Het loopt nog niet echt storm met ‘reacties die vertellen waar het wél goed gaat’…….:-)