De oververtegenwoordiging van migrante jongeren in de jeugdcriminaliteit is een feit waar niet alleen Nederland, maar ook andere landen in Europa mee te maken hebben. Dat relatief meer migrante jongeren delinquent gedrag vertonen heeft vooral te maken met de omgeving waarin ze opgroeien. De jongeren hebben minder beschermende factoren zoals controle en toezicht door ouders, ze wonen meer in achterstandswijken waar ook scholen minder goed georganiseerd zijn.

Onderzoek

Dat blijkt uit het onderzoek: “Jeugdcriminaliteit onder migranten, internationale vergelijking, zelfrapportage en beleid migranten” van het Kennisplatform Integratie en Samenleving. De onderzoekers vergeleken internationaal de oververtegenwoordiging van migranten in de jeugdcriminaliteit. Verder is nagegaan welke lessen daaruit geleerd kunnen worden voor een preventieve aanpak van delicten door migrantenjongeren en in hoeverre er rekening gehouden moet worden met cultuurverschillen.

Jeugdcriminaliteit

‘We zien dat migrantenjongeren veel meer blootgesteld worden aan risicofactoren doordat ze vaker opgroeien in grootstedelijke achterstandswijken waar die risicofactoren samenkomen’, aldus een van de onderzoekers, Majone Steketee. ‘Ouders hebben minder toezicht en doordat ze in kleine huizen wonen, hangen jongeren vaker op straat waar ze eerder in contact komen met criminaliteit en drugs.’ Kinderen brengen minder tijd door in georganiseerd verband, zoals verenigingen. Ze participeren minder in de wijk, in school en in de maatschappij.

Culturele achtergrond

Tegelijkertijd komt er uit het onderzoek ook dat er een zekere invloed is van de culturele achtergrond van migrantenjongeren: Ze scoren lager dan niet-migrantenjongeren op zelfcontrole en hebben vaker een positieve houding ten opzichte van geweld. Dat kan volgens Steketee verschillende oorzaken hebben. In westerse landen wordt bijvoorbeeld negatiever gedacht over geweldsdelicten. Verder kunnen ook onveiligheid en geweld in het land van herkomst van jongeren een reden zijn.

Ahmed en Pietje plegen veel delicten, maar worden meestal niet gepakt. Zij worden de ‘onaantastbaren’. De hulpverlening bereikt ze ook niet. Toch kun je deze criminele randgroepjongeren helpen, zegt Jan Dirk de Jong, lector Jeugdcriminaliteit. ‘Het gaat om verbondenheid en perspectief bieden.’ Lees meer>>

Opvoedingsondersteuning

De onderzoekers concluderen dat gemeenten en hulpinstanties beleid moeten ontwikkelen met ‘cultuur-sensitieve elementen’. Maar het blijkt dat in het bestaande hulp- en preventieaanbod, zoals opvoedingsondersteuning, ‘geen rekening wordt gehouden met de culturele achtergrond van jongeren die een verhoogd risico lopen op crimineel of ander probleemgedrag. Vanuit preventie is het belangrijk maatwerk te bieden, ook aan het sociale systeem van de jongeren en hun ouders.’

Beschermende factor

Maar er is, aldus de onderzoekers, een duidelijk gebrek aan aansluiting tussen het gezin en instituties zoals jeugdzorg of opvoedingsondersteuning. ‘Het gezin is voor zowel migrante als niet-migrantenjongeren een belangrijke beschermende factor. Het blijkt dat de band van migrantenjongeren en hun ouders vaak goed is, het ontbreekt aan toezicht en controle door de ouders. Opvoedingsondersteuning zou een duidelijke meerwaarde hebben als het gaat om hoe om te gaan met adolescente jongeren in deze westerse samenleving.’

Lees hier het rapport van KIS: “Jeugdcriminaliteit onder migranten”>>