In 2005 werd Charis opgericht door een groep christelijke ouders. Zij schakelden de christelijke Stichting Woon- en Werkhuis Rotterdam in voor de dagelijkse zorg aan de autistische jongeren.
Familierelaties
De Inspectie voor de Gezondheidszorg signaleerde van het begin af aan problemen, zo meldt het Nederlands Dagblad. Zo was er onvoldoende deskundig personeel en voelde een aantal bewoners zich niet veilig. Ook was sprake van belangenverstrengeling omdat er familierelaties bestonden tussen de directeur van de stichting en het bestuur. Dochters van de directeur zaten in het bestuur.
Controlebezoek
Verbeteringen werden niet of onvoldoende doorgevoerd. Na een controlebezoek dit voorjaar was voor de inspectie de maat vol: het huis moest sluiten. De zorginstellingen Syndion uit Gorinchem en Pameijer uit Rotterdam volgden de situatie van Charis al langere tijd. Zij hoorden ervan via het Regionaal Intersectoraal Autisme Netwerk (RIAN). Na overleg met de betrokken partijen besloten de instellingen de zorg over te nemen. De directeur van de Stichting Woon- en Werkhuis Rotterdam, beheerder van Charis, zal haar functie zal neerleggen.
Meer nieuws in uw inbox? Klik hier voor de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Voor meer achtergronden en opinies, neem hier een abonnement op Zorg + Welzijn Magazine.
Bron: Nederlands Dagblad/Foto: stock.xchng
Hallo
Goede zaak dat he tis overgenomen en dat niet de autisten de dupe worden van het falend beleid.
Dit zijn vaak de groep mensen waar autisme met zwakbegaafdheid geppaartgasat en voor die is ene verhuizing een te zware verandering.
Ik val dan onder de autisten pdd/asperger grens geval op elkaar waarvan ik het niet belangrijk vind om nader uit te zoeken., autisme is autisme en zwakbegaafdheid is maar minimaal sprake van en dan hanteer ik de medische norm en niet mijn eigen norm want de plus en min punten liggen gewoon op andere plekken en als de maatschappij er niet mee om kan gaan is dat niet mijn probleem. ander plussen zijn ook goed . ook voor de maatschappij en zo niet dan is iedereen nog steeds gelijk.
Ik ben dan nog blij dat ik mij zelfstandig red en waar ik tekort in schiet komt hulp van familie . wij geloven bij ons nog in familie hulpen en familie solidariteit . We hielpen ook de oude oma toen die nog leefde ipv thuishulp op te zadelen.
maar deze groep daar is gespecialiseerde mensen voor nodig en is minder geschrikt om als familie zelf op te vangen .
En dit is een reden om als mensen vanuit hun christelijke naaste liefde zo instelling opzetten wat ik toejuich . Dat er eerst controle komt vooraf om uit te zoeken of ze geschikt zijn en of mensen niet geïndoctrineerd worden door de bijbel.
Ik persoonlijk ben voor humanisme . Hulp bieden en geloof er buiten laten.
Mooi dat deze groep kan blijven waar ze zitten en dat voor hun de zaak opgelost is.
met vriendelijke groeten