De zogeheten bed-bad-en-broodvoorzieningen voor illegalen gaan dicht, zo luidt het akkoord over de opvang van ex-asielzoekers. De opvang blijft in de vijf grote steden, maar die is wel duidelijk bedoeld voor mensen die terug willen naar hun land van herkomst. Diederik Samsom verwees naar de Rotterdamse Pauluskerk, waar illegalen rust en opvang krijgen en dan in veel gevallen bereid blijken toch terug te keren.
Toekomst
Geert Beke van de Pauluskerk vertelt over de aanpak van de Pauluskerk. ‘Wij vangen mensen op zonder voorwaarden vooraf. Met onze gasten hebben we vanaf het begin intensief contact, voeren gesprekken met ze over onder andere hun toekomst. Wij brengen dan allerlei opties in beeld. Dan blijken mensen toch vaak over hun leven te gaan nadenken. En sommigen besluiten dan toch maar naar hun land van herkomst terug te keren.’
Niet dwingen
Je moet mensen niet dwingen over hun toekomst na te denken, vindt Beke. ‘Het gaat om vluchtelingen die wel wat hebben meegemaakt, niet om mensen die toevallig na een vakantie zijn achtergebleven.’ Beke heeft geen exacte cijfers, maar ongeveer een derde keert volgens hem uiteindelijk terug naar het land van herkomst. ‘Nog een derde krijgt uiteindelijk toch een verblijfsvergunning en de andere mensen blijven soms jarenlang naar de opvang komen of verdwijnen uit ons zicht.’
In de Opvang Verwarde Personen (OVP) op het hoofdbureau van de politie in Den Haag worden verwarde mensen opgevangen waar de politie zich tot voor kort geen raad mee wist. Lees meer >>
Opvang
De Pauluskerk helpt mensen zonder verblijfsvergunning (uitgeprocedeerde asielzoekers, illegalen) met medische hulp verleend, soms financiële ondersteuning en onderdak. De politiek weet van de vluchtelingen die de Pauluskerk onder haar hoede heeft, maar onderneemt geen actie. Het geld voor de hulp aan vluchtelingen is afkomstig van fondsen, particulieren en kerken. De Pauluskerk niet heel blij met de aandacht. ‘We willen niet het verlengstuk van de politiek worden, omdat we die fundamenteel verwijten dat ze de rechten van de mens niet respecteert.’
Decentralisaties
Van de basis, zoals vluchtelingenorganisaties en gemeentes, komt veel kritiek op het illegalenakkoord van het kabinet. Gehekeld wordt met name dat toch weer mensen zonder voorzieningen op straat worden gezet. De gemeente Arnhem is ontstemd over het voorgenomen besluit van het kabinet om slechts vijf steden toestemming te geven voor ‘bed, bad en brood’ en deze regeling in de overige steden, waaronder Arnhem, te verbieden. De gemeente vindt het ‘onvoorstelbaar’ dat binnen ‘vier maanden na de decentralisatie van de zorg het kabinet wil bepalen hoe de gemeente Arnhem haar zorgplicht dient in te vullen’.