De LHV heeft samen met de beroepsvereniging van psychologen (LVVP) een brief naar de Tweede Kamer gestuurd met de eis dat er voor de jeugd-ggz dezelfde privacy-regels gaan gelden als in de ggz voor volwassenen.
Onrust
In het keukentafelgesprek wordt nagegaan of een vervolgbehandeling nodig is en of die behandeling in dezelfde vorm, bij dezelfde zorgaanbieder kan doorgaan. Tijdens dit gesprek vraagt de gemeente inzage in het behandelplan, aldus de LVVP. Dat zorgt bij onrust bij ouders en verzorgers, want het is niet duidelijk hoe vertrouwelijk deze informatie wordt behandeld.
Maatschappelijk werker
Zo verwijt een psychotherapeut in de krant dat doorgaans een maatschappelijk werker met een hbo-opleiding zonder medische achtergrond tijdens een keukentafelgesprek beoordeelt of een psychiatrische behandeling nodig is. Niet meewerken aan het verzoek om de gegevens, zou betekenen dat de behandeling niet wordt vergoed. De LVVP ziet dat steeds meer ouders en verzorgers de behandeling van hun kind dan maar zelf betalen. En dat is een ‘ongeoorloofde ontwikkeling’, aldus de beroepsorganisatie.
VNG
Volgens de Vereniging van Nederlandse Gemeente (VNG) mogen medische dossiers niet opgevraagd worden, tenzij de patiënt daar zelf toestemming voor geeft. Het stellen van een diagnose of maken van behandelplannen is alleen aan de specialisten en niet zomaar een ambtenaar, aldus de VNG in de krant.
In een sociaal wijkteam kan je om informatie over een cliënt worden gevraagd. Weet dan, dat je een geheimhoudingsplicht hebt, maar dat hier ook uitzonderingen op mogelijk zijn. Wanneer mag je het beroepsgeheim doorbreken?
Artikel geeft mi een te beperkt beeld van de rol van de gemeenten sinds de invoering van de nieuw Wmo en Jeugdwet en diskwalificeert de medewerkers die verantwoordelijk zijn voor de indicatiestelling. Uiteraard is het niet aan de gemeenten om een medische diagnose te stellen of een behandelplan op te stellen. Gemeenten zijn echter wel verantwoordelijk voor de indicatiestelling en dus de toegang tot (en financiering van) de noodzakelijk geachte ondersteuning en niet alleen, zoals in het artikel wordt gesuggereerd, in relatie tot vervolgbehandelingen.
Voor de Wmo geldt dat de gemeenten geacht worden dit te doen door de klant vragen te stellen over de zeven leefgebieden (wonen, financiën, sociale relaties, fysieke gezondheid, psychische gezondheid, werk en activiteit, zingeving). Dat dit gegeven inzage in het medisch dossier niet rechtvaardigt ben ik eens met de schrijvers van genoemde brief. Dat de gemeente in deze rol geconfronteerd wordt met privacy gevoelige gegevens lijkt me echter onontkoombaar en voor een zorgvuldige indicatiestelling zelfs noodzakelijk. Dat gemeenten conform de geldende regels vervolgens zorgvuldig om dienen te gaan met de vastgelegde klantgegevens zal niemand ter discussie stellen. Werd de toegang tot zorg en ondersteuning voor 1-1-2015 overigens wel bepaald door medewerkers met een medische achtergrond???