Door Martin Zuithof – Participatie mogen we niet alleen van mensen aan de onderkant van de samenleving vragen, maar van iedereen, vindt de wethouder. ‘Iedereen heeft talenten, ook al zijn die soms verborgen. De overheid mag best een rol spelen bij het stimuleren van het gebruik ervan. Ook van mensen die het beter hebben, mag je vragen daaraan bij te dragen. Als sociaaldemocraat wil ik helpen de kracht van mensen tot uiting te brengen, ze zelfstandig te laten worden. Kansen benutten is de kern voor mij.’
Marco Florijn (32) begon in 2002 in de Leeuwardense gemeenteraad. Sinds 2006 is hij de PvdA-wethouder voor publieke dienstverlening, sport, recreatie en werkgelegenheid. Hij is ook verantwoordelijk voor het Participatiebudget, de bundeling van middelen voor re-integratie, inburgering en educatie die sinds januari 2009 bestaat. De instroom in het Leeuwardense participatieaanbod is georganiseerd in de zogeheten Werkacademie. Op basis van het niveau dat mensen hebben, krijgen ze hier een re-integratie-, inburgerings- of leerwerktraject aangeboden. Om hun startniveau te bepalen, gebruikt de gemeente de zogeheten Participatieladder, die in zes treden de mate van participatie beschrijft: isolement, sociaal contact, cursusdeelname, vrijwilligerswerk en betaald werk.
Zelf participeert Florijn erop los, vertelt hij. Bij de Stichting Vrolijkheid zet hij zich in voor kinderen van asielzoekers. Ook praat hij mee in de Leeuwardense afdeling van The Lions Club. ‘Mensen kennen mij, en ik ben actief in de stad. Ik eet eens per maand in het Van Harte Restaurant. Ik heb coachinggesprekken met burgers die in de problemen zitten. Door die contacten kan ik het ambtelijk apparaat beter sturen, want met een beetje cliëntelisme is niks mis. Ik krijg met mensen ook een band en dat is heel fijn. Uiteindelijk zijn we allemaal mensen die een beetje geluk en lol zoeken en weten dat we uiteindelijk doodgaan. Ik kan mega relativeren. Daardoor zit ik heel ontspannen in het wethouderschap.’
Waarom bent u zo enthousiast over het Participatiebudget?
‘Door de bundeling van geldstromen kunnen we organisaties eindelijk dwingen naar een eindplaatje toe te werken. Iedereen moet een stapje vooruit zetten. De Participatieladder maakt dat inzichtelijk. Doordat de financiële schotten wegvallen, ben je als organisatie gedwongen een totaalpakket aan te bieden.’
Lees verder in Zorg + Welzijn Magazine nummer 12, december 2009.
