Dit stelt de NVVA, de beroepsvereniging van verpleeghuisartsen en sociaal geriaters, naar aanleiding van de commotie over het reanimatiebeleid in het Amersfoortse St. Pieters en Bloklands Gasthuis. Het aanzienlijk kleinere aantal mensen dat wel gereanimeerd wil worden is relatief eenvoudig te registreren, zodat hun wens bij het verplegend en verzorgend personeel bekend is, vindt de NVVA .

Kwaliteit
Veel mensen die zijn opgenomen in verpleeghuizen nemen in overleg met de verpleeghuisarts de beslissing niet gereanimeerd te willen worden, omdat ze bij een ‘geslaagde reanimatie’ naar verwachting onvoldoende kwaliteit van leven behouden. In het gesprek met de verpleeghuisarts komt aan de orde wat de wensen van de patiënt zijn en wat de te verwachten effecten van reanimatie zijn. Dit dient een continu proces te zijn: wanneer er veranderingen in de toestand van de patiënt zijn, vindt dit gesprek opnieuw plaats.

Haalbaarheid
Nu er ook in verzorgingshuizen steeds meer kwetsbare ouderen wonen, willen verzorgingshuizen beleid gaan ontwikkelen ten aanzien van reanimatie, legt de NVVA uit. Het is noodzakelijk dat kwetsbare bewoners hierover met de behandelend arts spreken. Deze kan aan de hand van de medische voorgeschiedenis en de actuele situatie van de patiënt een inschatting maken van de haalbaarheid en de te verwachten uitkomsten van reanimatie. Patiënten kunnen dan een goede afweging maken en hun wensen ten aanzien van reanimeren laten vastleggen in het zorgleef- en behandelplan.

Zinvol
Uit onderzoek wordt duidelijk dat bij kwetsbare ouderen met veel aandoeningen reanimatie niet meer zinvol is. Bij toch reanimeren wordt slechts in uitzonderlijke gevallen het leven van de betreffende oudere gered. Dit gaat dan vrijwel altijd gepaard met het verlies van belangrijke lichamelijke en geestelijke vermogens, waardoor de kwaliteit van leven substantieel afneemt.

Wens
De zorgvuldige communicatie met de bewoners en hun vertegenwoordigers over haalbaarheid en wensen, is een cruciaal aspect van het reanimatiebeleid. De wens van de cliënt is leidend. Haar of zijn keuze dient vastgelegd te worden in het zorgleef- of behandelplan, aldus de NVVA.