Door Carolien Stam en Saskia Klaassen – Het regeerakkoord doet een
beroep op het maatschappelijke middenveld. Op het gebied van integratie van
migranten, bescherming van en zorg voor kinderen en jeugd, en betere en
kleinschaligere zorg voor ouderen.
Er komt een uitgebreid ‘deltaplan inburgering’, waarvoor de gemeenten extra
geld krijgen. Het nieuwe kabinet wil afspraken maken met werkgevers- en
werknemersorganisaties over nieuwe ‘participatiebanen’, die mensen die op
afstand van de arbeidsmarkt staan weer aan een baan moeten helpen.
Er wordt gekozen voor het voeren van ‘gezinsvriendelijk beleid’, te
beginnen met de opvoedingsondersteuning van ouders en hulp aan kinderen. De
Centra voor Jeugd en Gezin zullen de spil vormen voor eerstelijns ondersteuning.
Een belangrijk thema in het nieuwe regeringsbeleid is de aanpak van
achterstandswijken en de verbetering van de buurt. ‘De kwaliteit van de
leefomgeving bepaalt vaak de wijze waarop we in de samenleving staan,’ stelt het
regeerakkoord.
Er is dus werk aan de winkel voor jeugdzorginstellingen,
welzijnsorganisaties die in de wijk werken en woningcorporaties die ‘niet
vrijblijvende’ afspraken moeten maken over investeringen in goedkope woningen en
sociale voorzieningen in de wijk. Ook de gemeenten hebben genoeg te doen. Zij
krijgen een belangrijke regierol in de uitvoering van de wijkaanpak, de zorg
voor de jeugd, het armoedebeleid en de integratie van minderheden.
‘Het geloof in een betere samenleving is terug’Ria
Wijnen, Lector gerontologie aan Avans Hogescholen: ‘We zijn zó in onze eigen
huizen gaan leven, dat we niet meer zien wat daarbuiten gebeurt. Dat mensen op
zichzelf zijn, dat de samenleving is geïndividualiseerd, is positief. Daar moet
je, denk ik, je programma als welzijnswerker ook op aanpassen.’
‘Het welzijnswerk ondersteunt de bewoners om op hún manier te leven,
kleinschalig en praktisch. Dat moet mensen geleerd worden. Sociale cohesie is
voor iedereen anders. In een buurt met jonge gezinnen zijn andere voorzieningen
nodig dan in een achterstandswijk met veel allochtone ouderen.’
‘Ouderen worden slechts op drie pagina’s van het regeerakkoord genoemd.
Dat is niet veel, maar ik merk op dat de vergrijzing dus geen probleem meer is
voor dit kabinet. Dat is een trendbreuk. Natuurlijk ben ik blij dat de nadruk
ligt op kleinschalige zorgvoorzieningen.’
‘Als je kijkt naar bestaande projecten voor dementerenden, blijkt dat
bewoners zich daar veel beter voelen en minder medicatie nodig hebben.
Kleinschalige zorgvoorzieningen schieten dan ook als paddenstoelen uit de grond.
We moeten wel bepalen of we dat ook willen betalen, want kleinschalig wonen kost
nu eenmaal meer geld.’
‘Dit regeerakkoord heeft bij mensen het geloof in een betere samenleving
aangewakkerd. Dat kan een ‘selffulfilling prophecy’ worden. Overtuiging is
belangrijk om daadwerkelijk iets te kunnen veranderen. Dat mensen denken: “Ik
trek nu de gordijnen dicht, maar morgen gaan ze weer open en kijk ik naar buiten
of ik iets voor mijn buren kan doen”.’
Het gehele artikel is te lezen in Zorg + Welzijn Magazine 3, maart
2007. Drie maanden na publicatie wordt het op de website
geplaatst.
