Een jonge vrouw uit de gemeente Steenwijkerland ging in hoger beroep bij de Centrale Raad voor Beroep, één van de hoogste bestuursrechters, nadat haar verzoek om verlenging van zorg en begeleiding die ze destijds kreeg vanuit de Awbz eerst door de gemeente en later ook door de rechtbank Overijssel werd geweigerd. De Centrale Raad heeft nu echter geoordeeld dat de afwijzing van de gemeente niet aan de wettelijke eisen voldeed.

Begeleiding

De jonge vrouw, geboren in 1997, is samen met haar oudere broer opgegroeid bij haar moeder. Er is vastgesteld dat ze beperkingen en problemen ondervindt vanwege een psychische aandoening.  Bureau Jeugdzorg Overijssel heeft haar daarom in maart 2014 geïndiceerd voor Awbz-zorg. Dankzij deze indicatie, die voor de duur van ongeveer een jaar werd gegeven, kreeg ze individuele begeleiding (4 tot 6,9 uur per week), begeleiding in een groep (2 dagdelen per week) en kortdurend verblijf (2 etmalen per week).

Gezinsplan

Begin 2015 heeft haar moeder bij de gemeente een verlening van de zorg aangevraagd op grond van de inmiddels ingetreden Jeugdwet. De gemeente heeft hierover advies ingewonnen bij het Centrum voor Jeugd en Gezin (CJG). De casemanager van het CJG stelde een gezinsplan op waarin onder meer werd opgenomen: ‘Cliënte heeft behoefte aan rust en stabiliteit. Moeder is, naast hulp van Centrum voor kinder- en jeugdpsychiatrie Karakter, in staat de benodigde ondersteuning, structuur en begeleiding te geven. Met cliënte is besproken dat wenselijk zou zijn dat ze los komt van haar moeder en in plaats daarvan een externe hulpverlener krijgt.’ De cliënte wil echter geen andere hulpverlener en ook haar moeder denkt dat ze hier niet bij gebaat is. Daarom diende daar moeder ook een aanvraag om jeugdhulp in.  

Persoonsgebonden budget

Het college van burgemeester en wethouders heeft de aanvraag gelezen als een verzoek om een persoonsgebonden budget (pgb) voor jeugdhulp in de vorm van intensieve individuele begeleiding. Op basis van het gezinsplan van het CJG is deze aanvraag afgewezen omdat ‘de activiteiten waarvoor jeugdhulp is aangevraagd gedeeltelijk niet aan te merken zijn als jeugdhulp. Verder vindt het college dat de eigen mogelijkheden en het probleemoplossend vermogen toereikend zijn.’

Breder onderzoek

Ondanks dat de gemeentelijke commissie bezwaarschriften het college erop heeft gewezen dat het standpunt van het college onvoldoende is onderbouwd en verzocht heeft om een breder onderzoek, bleef het college bij haar standpunt. Nadat de cliënte en haar moeder er een zaak van maakten, oordeelde ook de rechtbank Overijssel dat de gemeente juist heeft gehandeld.

Deskundig advies

De Centrale Raad is het hier echter niet mee eens. Gemeenten moeten bij een aanvraag in het kader van de Jeugdwet altijd eerst vaststellen van de hulpvraag exact is. Daarna moeten de opgroei- en opvoedingsproblemen of de psychische problematiek in kaart worden gebracht. ‘Vervolgens moet worden vastgesteld welke problemen en stoornissen er zijn en bepaalt de gemeente welke hulp nodig is. Ten slotte gaat de gemeente na of die hulp bijvoorbeeld door de ouders kan worden geboden. Indien nodig moet de gemeente zich bij de besluitvorming laten adviseren door een specifieke (jeugdhulp)deskundige.’

Zorgvuldigheidseisen

Ondanks dat de gemeente Steenwijkerland advies heeft ingewonnen bij het CJG, voldeed dit advies volgens de Centrale Raad  niet aan de regels. Zo werd uit het advies niet duidelijk welke problemen en stoornissen de cliënte heeft en welke hulp daarvoor nodig is. ‘Verder berustte het advies niet op de vereiste expertise.’ De Centrale Raad concludeert daarom dat het advies van het CJG ‘ondeugdelijk’ is en dat de gemeente daar niet op mocht afgaan. ‘De gemeente moet het jeugdhulpverzoek nu opnieuw beoordelen en een nieuwe beslissing nemen die voldoet aan de zorgvuldigheidseisen genoemd in de uitspraak.’ De kosten die de cliënte heeft moeten maken in het beroep en het hoger beroep moeten door de gemeente worden vergoed.

‘Twee jaar na de decentralisaties zien we helaas nog maar weinig verbetering in de jeugdhulp.’ Dat schrijven vier brancheorganisaties in een brief aan de leden van de Tweede Kamer. Lees meer >>