‘Je ziet bij bezuinigingen door de overheid dat veelal de kaasschaaf wordt gebruikt. Over de hele linie wordt een voorziening afgeroomd onder het mom van oneigenlijk gebruik. Daar moeten we van af.’ Aldus algemeen secretaris van de RMO, Rienk Janssens. De Raad geeft een zevental principes aan die ervoor kunnen zorgen dat de publieke sector zowel zuiniger als kwalitatief beter wordt.
Bezuinigd
De Raad voor de Maatschappelijke Ontwikkeling (RMO) publiceerde maandag het advies: “Sociaal bezuinigen”. Aanleiding voor dit ongevraagde advies is de instelling van een twintigtal ambtelijke werkgroepen door het kabinet. Die moeten onderzoeken hoe er vanaf volgend jaar structureel 20 procent kan worden bezuinigd op de netto-uitgaven van de overheid.
Specifiek
De RMO wil vermijden dat kwetsbare mensen en sociale structuren de dupe worden van de bezuinigingen. De Raad pleit voor meer specifiek beleid, dus bezuinigingen op specifieke groepen in plaats van het wegbezuinigen van een algemene maatregel. Een voorbeeld is de pakketmaatregel AWBZ, waarbij de ondersteunende begeleiding voor mensen met lichte aandoening wegvalt. Thuiswonende dementerenden dreigen eronder te lijden. ‘Als je algemeen een klein beetje bezuinigt, leidt dat er toe dat de overheid dat later weer moet repareren voor mensen die tussen wal en schip vallen,’ aldus Janssens.
Prikkels
Veel geld is te besparen, volgens de RMO, door positieve in plaats van negatieve prikkels te geven voor efficiënt gebruik van het overheidsbudget. ‘Houdt een manager of leidinggevende geld over, dan wordt hij een jaar later gekort op zijn budget. Dus gaan publieke diensten zoveel mogelijk geld uitgeven. Beter zou zijn dat geld bijvoorbeeld voor andere doeleinden in de organisatie in te zetten. Dat vergt ook een cultuuromslag bij overheidswerkers. Zij moeten in beeld houden dat ze niet het geld voor henzelf besteden, maar voor de belastingbetaler.’
Vakmanschap
Het veelgeprezen integrale beleid als de oplossing voor bureaucratie en klantvriendelijk leidt tot meer ellende van protocollering en coördinatie, constateert de RMO. De Raad pleit voor herwaardering van het vakmanschap van de werkenden. De professional moet de verantwoordelijkheid krijgen. Maar die is veel professionals in bijvoorbeeld de jeugdzorg en de ouderenzorg juist ontnomen. Mede dankzij marktwerking (zo efficiënt en goedkoop mogelijk) en ernstige gebeurtenissen (bijvoorbeeld in de jeugdzorg).
Incidenten
‘De overheid moet stoppen om op incidenten te reageren’, meent Janssens, ‘en te denken dat ze door monitoring en protocollering alles in de vingers krijgt. De overheid moet loslaten, meer duidelijk maken: “Daar zijn wij niet voor”. Laat het gezin of de omgeving van de patiënt een grotere rol spelen bij de zorg.’ Volgens de RMO kunnen vrijwilligers meer en beter ingezet worden bij de zorg voor mensen in de wijk. Janssens: ‘Maar vaak lopen vrijwilligers aan tegen de argwaan of de competentiediscussie van professionals.’
Link: Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling, ‘Sociaal bezuinigen’
Meer weten? Lees dan ook de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Daarvoor kunt u zich hier aanmelden.
Bron: RMO
De overheid dient bij de verlening van haar diensten altijd te streven naar continue verbetering. Effectief en efficient inzetten van de beschikbare middelen staan vaak op gespannen voet met elkaar. Het is beter effectief te zijn dan slechts te streven naar efficientie. Ik kan de constateringen en bijbehorende adviezen die in dit artikel gegeven worden onderschrijven. Daarbij wil ik wel graag de kanttekening plaatsen dat het begrip de overheid of overheidswerkers generaliserend overkomt. Er zijn binnen een organisatie altijd mensen te vinden die het profiel van “de ambtenaar” op het lijf geschreven zijn, maar dat zijn eerder uitzonderingen dan regel. Bij de besteding van belastinggeld wordt door mij als medewerker van een provincie altijd een weging gemaakt tussen kwaliteit en prijs. Dat is ook ons beleid.
Als wij ouders/kennis/buurt enz. niet voor deze kwetsbare groep opkomen krijgen we het stop maar weg syndroom weer.
met andere woorden tehuizen/instellingen. huis bezoeken zou de instantie’s/overheden/gemeentes sieren
Zoalng als ik werk ,49 jaar in de ggz ,is de chronisch patient in de ggz de dupe , welke regelking dan ook,
zij kunenn zich zelf moeilijk, niet verdedigen ,iedereen praat
OVER hen.
Wij, moeten voor hen opkomen en zorgen dat ze de zorg krijgen die ze nodig hebben.
Hoe komt het.
Zij kosten veel geld en brengt niets op.
Denkt men ,overal,
Ga eerst met die mensen praten en werken ,
Zoalng als ik werk ,49 jaar in de ggz ,is de chronisch patient in de ggz de dupe , welke regelking dan ook,
zij kunenn zich zelf moeilijk, niet verdedigen ,iedereen praat
OVER hen.
Wij, moeten voor hen opkomen en zorgen dat ze de zorg krijgen die ze nodig hebben.
Hoe komt het.
Zij kosten veel geld en brengt niets op.
Denkt men ,overal,
Ga eerst met die mensen praten en werken ,