Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Roep om salarisverhoging verpleging en onderwijs: Het dogma van publieke armoede

Om de welvaart te verhogen moet het nieuwe kabinet de salarissen van verpleegkundigen en leraren verhogen. Desnoods ten koste van andere medewerkers in deze sectoren. Dit stelde J. van Duijn van beleggingsgroep Robeco in zijn nieuwjaarstoespraak. Als de regering dit nalaat, is de kans groot dat de kwaliteit van de zorg en het onderwijs nog verder verschraalt. Goed idee?
Roep om salarisverhoging verpleging en onderwijs: Het dogma van publieke armoede

Joanne Hogervorst, voorlichter NVZ (vereniging

van ziekenhuizen):
‘Ik reageer wellicht wat kort door de bocht. Maar

wij vinden het geen goed idee. Altijd duikt dat vastgeroeste beeld weer op –

zeker rond de cao-onderhandelingen – dat in de zorgsector iedereen te laag

betaald zou worden. Het is ook een typische Pavlov-reactie van de vakbonden. We

kijken regelmatig naar het salarispeil, meestal alleen voor intern gebruik. Maar

we hebben nu een groot onderzoek laten doen, ook omdat we wilden weten hoe het

nieuwe functiewaarderingssysteem FWG 3.0 in de praktijk uitwerkt. Ik kan u nu

geen cijfers geven, omdat we afspraken over de primeur hebben gemaakt. Over twee

weken komen we met de uitkomsten naar buiten. Wat dan zal blijken – dat kan ik

wel zeggen – is dat we in de ziekenhuissector een goede salarisstructuur kennen.

De salarissen in ziekenhuizen kunnen de concurrentie met het bedrijfsleven prima

aan.’

Ronald Florisson, woordvoerder Robeco: ‘Van Duijn zei dit

tijdens de persconferentie op een vraag van een journalist. In zijn visie is er

nog altijd een spanning tussen private rijkdom en publiek armoede. Met name in

de zorg en het onderwijs liggen de salarissen nog altijd lager dan in de

marktsector. Zijn advies is dat de overheid in een tijd van laagconjunctuur de

economie draaiende moet houden, onder meer door de salarissen te verhogen. Je

trekt dan meer mensen aan én ze hebben meer geld om uit te geven. Vooral mensen

op de werkvloer verdienen relatief te weinig. Die zouden dus meer moeten gaan

verdienen. Tegelijkertijd is het wel goed om de bureaucratie die in die sectoren

ontstaan is af te bouwen.’

Fons van Leeuwen, voorlichter AbvaKabo FNV: ‘Het eerste

deel van de uitlatingen van de heer Van Duijn klinkt mij als muziek in de oren.

Wij zijn het helemaal met hem eens dat er veel meer geld voor de salarissen in

de publieke sector uitgetrokken dient te worden. Maar waar wij niet voor zijn,

is dat er aparte cao’s zouden gaan gelden voor verschillende functiegroepen in

de zorg of het onderwijs. Al die mensen werken in hetzelfde ziekenhuis of

instelling en allemaal hebben ze recht op meer salaris om het werk aantrekkelijk

te houden. Wat natuurlijk wel kan, is dat werkgevers bepaalde werknemers –

bijvoorbeeld verpleegkundigen – in een hogere functiegroep plaatsen. Dan krijgen

ze binnen een en dezelfde cao een hoger salaris.’

Mariëlle Rompa, directeur Arcares: ‘Het is altijd

plezierig als mensen uit het bedrijfsleven zich zorgen maken over de publieke

sector. Maar zo eenvoudig als de heer Van Duijn het voorstelt ligt het

natuurlijk niet. De laatste jaren hebben we al een forse inhaalslag gemaakt,

waardoor de salarissen die wij betalen al redelijk marktconform zijn. Bovendien

speelt mee dat we in een tijd leven dat loonmatiging het parool is. Dus ik denk

niet dat het zinvol is om eenzijdig te roepen dat de lonen omhoog moeten. Willen

we de kwaliteit van de zorg op peil houden, dan moeten we vooral veel tijd en

aandacht geven aan opleidingen van onze mensen. Zodat ze goed gekwalificeerd hun

werk kunnen blijven doen.’

Erik Baars, woordvoerder NU’91: ‘Wij onderschrijven die

uitspraken helemaal. Het is terecht om de salarissen van verpleegkundigen te

verhogen. Want die zijn veel te laag. Zelf pleiten wij al langer voor een aparte

cao voor verpleegkundigen en verzorgenden. Voor de mensen, zeg maar, die direct

bij het primaire proces betrokken zijn. Nu is het zo dat bij

cao-onderhandelingen iedereen, dus ook andere beroepsgroepen in de zorg, mee

profiteren van onze inzet. Wij vinden eigenlijk dat die groepen hun eigen

boontjes maar moeten doppen en zichzelf moeten organiseren. Niet voor niets zijn

wij een categorale bond, voor de mensen op de werkvloer. Andere werknemers nemen

wij niet eens als lid aan.’

Henk Strating, plaatsvervangend directeur MO Groep: ‘Op

ons congres, vorig najaar, hebben we nog onderzoek gepresenteerd waaruit bleek

dat die vermeende salarisachterstand in het welzijnswerk goeddeels ingelopen is.

Dus dat beeld klopt niet echt. En ook op het punt van de beleidsfuncties loopt

de welzijnswereld als het ware wat uit de pas. Met name rond automatisering en

personeelszaken hebben wij eerder te weinig mensen in dienst. Vandaar dat wij in

de lopende cao-onderhandelingen pleiten voor de mogelijkheid van een tijdelijke

arbeidsmarkttoeslag. Niet alleen voor specifieke functies maar ook in regio’s,

de randstad bijvoorbeeld, waar het heel moeilijk is om aan beleidsmedewerkers te

komen. Wij zijn als MO Groep dus voor differentiatie als de arbeidsmarkt daarom

vraagt.’/ Marty PN van Kerkhof

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.