door Esther van Andel – De afgelopen maanden staan de kranten vol met

berichten over homogerelateerd geweld, in de volksmond ook wel ‘potenrammen’

genoemd. Voor COC Amsterdam, de vereniging die de belangen behartigt van

homoseksuelen, is de maat vol.

Op 9 juni hield de vereniging een persconferentie waarbij enkele

slachtoffers van homogerelateerd geweld hun verhaal deden. Nederland reageert

geschokt op de gebeurtenissen, maar toch lijkt het geweld tegen homoseksuelen,

lesbiennes en transgenders (mensen die door het leven gaan als een ander dan hun

biologische geslacht) niet af te nemen. Integendeel, geweld tegen homoseksuelen

neemt alleen maar toe. De persmap van COC Amsterdam puilt uit met berichten over

vechtpartijen, intimidaties, gesis, gespuug en treiterijen op de werkplek.

‘Cijfers zijn moeilijk te geven’, zegt Tania Barkhuis, directeur van

COC Amsterdam. ‘We weten dat het gebeurt, maar kennen de contouren nog niet.’

Volgens Barkhuis komt dat omdat niet alle slachtoffers aangifte doen. ‘Het

slachtoffer is soms bang voor de gevolgen of schaamt zich, omdat hij of zij op

dat moment moet uitkomen voor zijn of haar homoseksuele geaardheid. Anderen

vinden het doen van aangifte niet de moeite waard.’

Roze in BlauwDat probleem herkent ook voorzitter Ellie

Lust van Roze in Blauw, het homonetwerk van de Amsterdamse politie. De agenten

die zijn aangesloten bij dit korps draaien reguliere politiediensten, maar

houden zich ook bezig met de problematiek van homogerelateerd geweld. De agenten

van dit ‘roze korps’ zijn zelf ook allemaal homo- of biseksueel en dat is

volgens Lust een groot voordeel. V

ia een speciaal telefoonnummer (020-5595385) kan aangifte of melding worden

gedaan van homogerelateerd geweld. ‘Het is een prettig idee als je weet dat

degene aan de andere kant van de lijn ook homoseksueel is. Aangifte doen bij een

‘gewoon’ politiebureau is voor sommigen ondenkbaar. Het is niet gewenst dat de

persoon die achter je staat, hoort wat je is overkomen terwijl je nog niet

openlijk over je homoseksualiteit wilt of kunt spreken’, weet Lust. ‘Maar wat de

situatie ook is: slachtoffers van geweld willen graag gehoord worden.’

Over de motivatie van agenten om zich aan te sluiten bij het

homonetwerk van de politie zegt Lust: ‘We zijn niet bij het netwerk gekomen

vanwege onze eigen ervaringen. Binnen onze groep heeft gelukkig niemand zo’n

nare ervaring meegemaakt. Maar scheldpartijen krijgen we natuurlijk allemaal wel

eens naar ons hoofd. We doen het om wat te betekenen voor deze groep en zelf

hebben we er ook profijt van. Het resultaat is dat er veel meer verbintenis

ontstaat binnen de homowereld.’

Meer fysiek geweldRoze in Blauw werd tien jaar geleden opgericht om het

doen van aangifte van homogerelateerd geweld te stimuleren. Het speciale

telefoonnummer neemt alle drempels weg voor slachtoffers waarvan de seksuele

voorkeur thuis onbespreekbaar is. Zij kunnen via deze achterdeur toch aangifte

doen van geweld en dat is volgens Lust belangrijk. ‘We kunnen omgaan met wat we

weten, niet met wat we niet weten.’

Het meldpunt krijgt het steeds drukker. ‘We hebben dit jaar al achttien

meldingen binnen van geweld tegen homoseksuelen. Het gaat dan om grof fysiek

geweld, niet om de spuugpartijtjes. Het aantal aangiftes van fysiek geweld

overstijgt nu al het aantal meldingen dat de politie in Amsterdam vorig jaar

kreeg.’

Het hele artikel is drie maanden na publicatiedatum te lezen op
href=”https://www.zorgwelzijn.nl”>www.zorgwelzijn.nl