Door Carolien Stam – De kern van het probleem is divers en heeft

verschillende oorzaken. Het vergt een gedifferentieerde aanpak van repressie en

ondersteuning.

‘De vraag is of er steeds meer probleemjongeren komen. Misschien zijn we

minder tolerant,’ suggereert Stijn Verhagen. Hij is per 1 november lector

Participatie, zorg en ondersteuning aan de
target=_blank name=HU>Hogeschool Utrecht . Verhagen gaat praktijkgericht

onderzoek doen naar de participatie van de burger – in het bijzonder jongeren –

in de samenleving. (Foto: Stijn Verhagen)

Complex

Het samenscholingsverbod in de Utrechtse wijk Kanaleneiland is

symptoombestrijding, betoogt Verhagen. ‘Het is niet een antwoord op de kern van

het probleem. Dat bestaat namelijk uit een complex van factoren zoals opvoeding,

opleiding, achtergrond, sociaaleconomische situatie of psychische stoornissen.’

Zwakte

Sterker nog: het verbod is een teken van zwakte, vindt de kersverse lector.

‘De politie geeft het zelf toe. Ze weten niet meer wat er nog werkt, dus grijpen

ze naar een hard instrument.’ Dit soort besluiten gaan mee in de golf van

verharding en de zogenaamde daadkrachtige maatregelen, volgens Verhagen. Hij is

ook adviseur bij de Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling (
href=”http://www.adviesorgaan-rmo.nl/” target=_blank name=RMO>RMO ).

Glijdend

Verhagen waarschuwt voor de aantasting van de rechtsstaat door maatregelen

als deze. ‘Het is een glijdende schaal. Voor je het weet geldt het verbod voor

een grotere groep of wordt het uitgebreid naar andere wijken. We moeten

voorzichtig zijn met deze maatregelen, zeker wanneer ze al zo weinig effect

hebben.’

Pakkans

Effectievere inzet van politie en strafrecht zou een betere lijn zijn om de

problemen met overlastgevers het hoofd te bieden. ‘Dan vergroot je de pakkans

van de echte raddraaiers.’ Meer nadruk op preventie is een tweede pijler, aldus

Stijn Verhagen. ‘Het begint uiteindelijk allemaal bij opvoeding en onderwijs.’

Aanspreken

‘We moeten vooral niet vergeten in de wijk te investeren. Sociale

professionals zouden nóg meer nadruk moeten leggen op aanspreken en structureren

van de leefwereld van jongeren. Een goed voorbeeld is het Tos-project (thuis op

straat), waarbij de publieke ruimte weer aan de wijkbewoners wordt teruggegeven

en jongeren met behulp van bijvoorbeeld sportactiviteiten hun vrije tijd

invullen.’

Rellen

Op de vraag waarom na tien jaar rellen met probleemjongeren (vanaf de

rellen op het August Allabéeplein in 1998 in Amsterdam) de problemen

aalleen maar erger zijn geworden, stelt Stijn Verhagen een tegenvraag:

‘Wordt het steeds erger? Onderzoeksresultaten zijn daar niet eenduidig over. Ik

denk zelf dat het om een vrij stabiele groep gaat. Misschien worden we wel

minder tolerant.’

Onderzoek

Cruciaal voor de aanpak van de problemen is volgens Verhagen dat er meer en

beter onderzocht wordt of projecten resultaat hebben. ‘Nu denken we nog te vaak

door associatief redeneren dat een project werkt. We kunnen leren van

best-practices, maar onderzoek kost tijd en is vaak ingewikkeld, omdat de

resultaten in een andere context of tijdsbestek kunnen veranderen.’