In het februarinummer van Nursing vertelt een verzorgende hoe zij zich onnodig gecontroleerd voelde door een wijkverpleegkundige. De verzorgende had in opdracht van de huisarts genoteerd op welke tijden een patiënt zijn voorgeschreven insuline moest krijgen toegediend. De verpleegkundige belt zelf ook nog eens met de huisarts om te kijken of dit wel klopt. ‘Dat doet pijn, alsof ik niet weet wat ik doe.’ 
 
Niet bevoegd
Verzorgenden storen zich vooral aan het gebrek aan vertrouwen dat wijkverpleegkundigen niet zelden laten blijken. Dit blijkt uit vele reacties van verzorgenden die binnenkwamen op een blog van Jos Kaldenhoven, verpleegkundige bij een team voor thuiszorgtechnologie, over de samenwerking met verzorgenden. De belangrijkste ergernis van wijkverpleegkundigen zijn verzorgenden die iets doen waar ze niet voor bevoegd zijn. In Nursing wordt een schrijnend voorbeeld genoemd: een paar verzorgenden probeerden de problemen aan de teen van een diabetespatiënt zelf te verzorgen. Toen de wijkverpleegkundige er na twee weken werd bijgeroepen, was het al te laat en moest de patiënt acuut naar de chirurg.

Weerstand 
Verpleegkundige en (communicatie)trainer in de zorg Mark de Jong vergelijkt de weerstand van verzorgenden met wat verpleegkundigen soms ervaren tegenover een arts of gespecialiseerd verpleegkundige, namelijk een gevoel van minderwaardigheid. Het is aan de verpleegkundigen om daar beter mee om te gaan, vindt De Jong. De eerste stap is dat verzorgenden en verpleegkundige samen moeten afstemmen hoe de samenwerking eruit ziet. Het gaat daarbij vooral om de taakverdeling.

Meer nieuws in uw inbox? Klik hier voor de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Voor achtergronden en opinies, neem hier een abonnement op Zorg + Welzijn Magazine. 

Bron: Nursing/TvVonline, foto: Koen Suyk/ANP