Door Alexandra Sweers – Beroepsvereniging PHORZA concludeert uit een enquête dat agressie een veelvoorkomend en onderschat fenomeen is in de dagelijkse praktijk van de zorgprofessional. Afra Groen, bestuurslid bij PHORZA: ‘Je leest en hoort in de pers over ambulancepersoneel en buschauffeurs die vaak te maken hebben met agressie. Maar we vingen ook signalen op van onze leden. Vooral van de gezinsvoogden en de ambulante zorgers die alleen bij gezinnen thuis komen.’
Pijn
Agressie komt al tijden voor in de zorg, gelooft Groen. Nu hoort het bestuurslid ook geluiden dat de agressie verhardt. ‘Omgaan met geweld is ingewikkeld voor deze hulpverleners. Het maakt ook deel uit van je werk en professionals bagatelliseren het zelf vaak. Schelden doet geen pijn, maar wat als je het vijf keer per dag meemaakt?’
Ook het beleid werkt agressie in de hand, zo blijkt uit de reacties. ‘Er is te weinig tijd, behandelgroepen zitten door economische regels snel vol waardoor cliënten geweigerd worden. Er heerst een ‘nu even niet’ sfeer’, aldus Groen.
Kennis
De respondenten, vooral uit de jeugdzorg (36%), gehandicaptenzorg (16%) en de ggz (!7%), gaven in de enquête aan dat zij beter opgeleid willen worden. ‘Ze willen meer kennis over de cliënt hebben, over ontwikkelingstoornissen bij kinderen. Waar de kwaadheid van de cliënt vandaan komt en hoe zij daar het beste mee om kunnen gaan. Vandaag een agressietraining en er morgen niet meer over praten, helpt niet.’
Niet normaal
De werkgever kan meehelpen door normen en waarden duidelijk te maken. ‘Je kunt niet altijd voorkomen dat een cliënt uit zijn dak gaat’, zegt Groen, ‘Als werkgever kun je wel aangeven dat je het niet normaal vindt. Of dat bij fysiek geweld standaard aangifte wordt gedaan. Zo voorkom je dat de hulpverlener met een naar gevoel naar huis gaat en moet doen alsof er niets aan de hand is.’
Mooi
Het verbale en fysieke geweld zit de hulpverleners hoog, stelt Groen. ‘Zij hoeven deze opschuivende normen niet te accepteren. Iedereen roept wel dat het niet goed gaat in bijvoorbeeld de jeugdzorg, maar kijk eens wat ze meemaken.’ Zeker met het oog op de vergrijzing van de arbeidsmarkt is het van belang dat de sector op orde komt, vindt het PHORZA-bestuurslid. ‘Wat wel weer heel mooi is: meer dan tachtig procent blijft ondanks de agressie in de hulpverlening werken.’
Links: Sozio, Dreigen, schelden en slaan. Hoe gaan we daar mee om?; PHORZA op de buis
Meer weten? Lees dan ook de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Daarvoor kunt u zich hier aanmelden.
Angel, zo vergaat het wel meer mensen. Ik weet niet wat je functie en taakinhoud precies is, maar nu weet je tenminste dat je daar niet moet blijven werken gezien de reactie van je leidinggevende. Wel erg zuur dat je zo behandeld bent, dat wekt dus ook agressie op !
Mag wel doorgestuurd worden naar mijn werkgeefster in Rotterdam – Zuid zit nu al 3 maanden thuis door fysiek geweld van een client, gerechtelijk procedure is opgestart en mijn werkgeefster ………. die laat via haar advocaat weten dat alles wat op openbare weg gebeurt niet op haar conto kan worden bijgeschreven, maar wel mij oproepen voor crisis- interventie toen zij mij nodig had, het feit dat ik mijn gehoor kwijt ben en op morfine leeft is voor haar niets meer dan een rot-opmerking waard: risico van het vak en daar betaal ik jou toch voor!!